تاريخ : دو شنبه 16 مرداد 1391برچسب:, | 9:15 AM | نویسنده : بريالي محمدي

اشتباهات بعضی از روزه داران و توصیه هایی به آنها

Posted: 04 Aug 2012 08:13 PM PDT

 

1ـ برخی از مسلمانان متأسفانه به جای استقبال از این ماه مبارک با ذکر و سپاس خداوند به خاطر توفیق قرار گرفتن در این ماه با لهو و لعب و موسیقی به استقبال آن می روند، این در حالیست که پیامبر اسلام با این جمله: «بار الها این ماه را ماه امنیت، سلامتی و اسلام برایمان قرار بده». (به روایت ترمذی و گفته است که حدیث حسن است)، به استقبال این ماه مبارک می رفتند.

2ـ یکی دیگر از اشتباهات برخی از مردم این است که با وجود آگاهی از اینکه آن شب اولین شب ماه رمضان است نماز تراویح را نمی خوانند.

این کار اشتباه است چون به محض آنکه هلال ماه رویت شد مسلمان وارد اولین شب ماه رمضان شده و سنت است که نماز تراویح را به جماعت در مسجد بخواند.

3ـ غفلت برخی از مردم نسبت به دعا کردن به هنگام اعلام حلول ماه مبارک رمضان یا هنگام رویت هلال ماه.

سنت است هنگامی که ثابت شد که ماه مبارک آغاز شده و هلال این ماه رویه گردیده است باید این حدیث رسول الله صلى الله علیه و سلم را که به هنگام رویت هلال ماه فرموده بود، تکرار کنند:«بار الها این ماه را ماه مبارک و ایمان و سلامت و اسلام قرار بده ». (صحیح سنن ترمذی).

4ـ از جمله اشتباهات برخی از مردم این است که شب بدون نیت برای روزه می خوابند.

هنگام که روزه دار آگاهی یافت که وارد ماه رمضان شده است بر او واجب است که شب به نیت روزه بخوابد. از پیامبر اسلام صلى الله علیه و سلم روایت شده است که فرمود: «هر کس شب رمضان با نیت نخوابد آن روز روزه ندارد». (به روایت نسائی).

ایشان همچنین می فرماید: «هر کس شب رمضان و پیش از سپیده دم نیت نکند روزه دار نیست». (به روایت دراقطنی و بیهقی و البانی آن را صحیح دانسته است).

5ـ یکی دیگر از اشتباهات برخی از روزه داران بر زبان آوردن نیت است.

این کار آنها اشتباه است چون همین که به نیت روزه شب بخوابد کفایت می کند. شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید: «به اجماع علمای اسلامی بر زبان آوردن نیت واجب نیست، عموم مسلمانان با نیت روزه می گیرند و روزه آنها صحیح است». (الفتاوی ج 25 ص 275).

6ـ عدم امساک از خوردن و آشامیدن پس از آگاهی از حلول ماه رمضان .

مثلاً فردی مسافر یا خوابیده است یا به دلایلی در ابتدا متوجه نشده است که ماه رمضان فرا رسیده است، این اشتباهی بوده که از او سر زده است و بهتر است که هر وقت متوجه شد که ماه مبارک آغاز شده است باید بقیه روز از خوردن و آشامیدن خودداری کند. از سلمه بن الأکوع رضى الله عنه روایت شده است که گفت: «پیامبر مردی را فرستاد تا در روز عاشورا اعلام کند: هر کس در حال خوردن از خوردن دست بکشد و روزه بگیرد و هر کس نمی خورد دیگر نخورد». ( به روایت بخاری و مسلم).

7ـ به تأخیر انداختن نمازهای ظهر و عصر از سوی برخی از روزه داران به سبب غلبه خواب بر آنها که این از بزرگ ترین اشتباهات محسوب می شود. ا

الله تعالی می فرماید: « فَوَیلٌ لِّلْمُصَلِّینَ * الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» «وای به حال نمازگزاران، همان کسانی که نماز خود را به دست فراموشی می سپارند». برخی از علما گفته اند: آنها کسانی هستند که آن را به تأخیر می اندازند. در صحیح (بخاری) از ابن مسعود روایت شده است که از رسول الله صلى الله علیه و سلم سئوال کرد: کدام نماز ارزش بیشتری دارد؟ ایشان فرمودند: «خواندن نماز در وقت خودش» و در روایت دیگرآمده است : «در اول وقت آن».

8ـ به تأخیر انداختن افطار تا پس از پایان اذان به منظور رعایت احتیاط.

 این اقدام اشتباه است، روزه دار هر وقت صدای اذان را شنید باید افطار کند. هر کس آن را به تأخیر بیندازد در کاری که از خواسته نشده است مبالغه کرده است.

9ـ تعجیل در افطار سنت است که روزه دار در افطار کردن عجله کند و به محض اینکه مطمئن شد که زمان افطار فرا رسیده است، خوردن افطار را آغاز کند.

سهل بن سعد الساعدی رضى الله عنه از رسول روایت کرده است که فرمود: «همچنان مردمانی که در افطار کردن تعجیل می کنند از بهترین ها هستند». (متفق علیه). از انس رضى الله عنه روایت شده است که رسول الله صلى الله علیه و سلم فرمود: «در افطار کردن عجله کنید و خوردن سحری را به تأخیر بیندازید». (کتاب صحیح جامع صغیر).

10ـ غفلت برخی از روزه داران نسبت به دعا کردن به هنگام افطار کردن.

سنت است که روزه دار به هنگام افطار کردن دعا کند که فضیلت زیادی در آن نهفته است و روزه دار از جمله کسانی است که دعای او رد نمی شود. از انس بن مالک رضى الله عنه روایت شده است که رسول الله صلى الله علیه و سلم فرمود: «دعای سه شخص رد نمی شود: دعای پدر و مادر، دعای روزه دار و دعای مسافر». (احمد آن را روایت کرده و البانی آن را صحیح دانسته است). از جمله دعاهای صحیح در این باره این دعای رسول الله صلى الله علیه و سلم به هنگام افطار است که ایشان می فرمود: «ذهب الظمأ و ابتلت العروق و ثبت الأجر ان شاء الله» (صحیح سنن ابی داوود). «تشنگی برطرف شد و رگ ها سیراب شدند و اجر به خواست خداوند نوشته شد».

از جمله اشتباهات روزه داران غفلت برخی از آنها از دعا کردن پس از افطار است.

11ـ غفلت برخی از روزه داران از دعا کردن در حق کسانی که به آنها افطار می دهند.

سنت است وقتی روزدار نزد کسی افطار کرد برای او دعا کند کما اینکه رسول الله صلى الله علیه و سلم در حق قومی که ایشان را افطار داده بودند دعا کرده بود.

پس یکی از دعاهای زیر را بگوید:

- «افطر عندکم الصائمون و اکل طعامکم الابرار و تنزلت علیکم الملائکه». (صحیح جامع الصغیر).

- «اللهم بارک لهم فیما رزقتهم و اغفر لهم و ارحمهم». (به روایت مسلم).

- «اللهم اطعم من اطعمنی و اسقی من سقانی». (به روایت مسلم).

12ـ عجله کردن در سحری خوردن و به تأخیر انداختن افطار یا خودداری از خوردن سحری یا اکتفا کردن به خوردن در نیمه شب همگی مخالف سنت رسول الله صلى الله علیه و سلم است. مستحب است که روزه دار پیش از طلوع سپیده دم سحری بخورد. چرا که پیامبر صلى الله علیه و سلم فرموده است: «سه خصلت از اخلاق پیامبران است: عجله کردن در افطاری، به تأخیر انداختن سحری و قرار دادن دست راست بر روی دست چپ به هنگام خواندن نماز». به روایت طبرانی.

13ـ عادت ندادن کودکان به گرفتن روزه به خاطر سن کم آنها.

مستحب است که بچه ها را پیش از رسیدن به سن بلوغ به گرفتن روزه عادت دهیم و آنها را به این کار امر کنیم تا برایشان تمرینی باشد به ویژه که اگر توان آن را داشته باشند. ربیع بنت معوذ می گوید: «کودکانمان را بر گرفتن روزه عادت می دادیم و برایشان عروسک هایی از پنبه ساخته بودیم که هر وقت برای غذا گریه می کردند آن عروسک ها را در اختیارشان قرار می دادیم تا اینکه زمان افطار این کار را ادامه می دادیم». متفق علیه.

14ـ اصرار برخی از بیماران در زمینه گرفتن روزه با وجود تحمل سختی و مشقت.

این کار اشتباهی است چون الله سبحان حرج و سختی را از مردم برداشته است و به بیمار اجازه داده است که روزه اش را بخورد و بعدا قضای آن را بگیرد. الله تعالی می فرماید:

« فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیامٍ أُخَرَ یرِیدُ اللّهُ بِكُمُ الْیسْرَ وَلاَ یرِیدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» (بقره:185)

یعنی: پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد! و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهاى دیگرى را به جاى آن، روزه بگیرد! خداوند، راحتى شما را مى‏خواهد، نه زحمت شما را.

15ـ از جمله اشتباهات برخی از روزه داران خودداری از مسواک زدن در روزهای ماه رمضان. آنها گمان می کنند که استفاده از مسواک روزه آنها را باطل می کند که این کار اشتباه است. رسول اکرم صلى الله علیه و سلم فرمود: «اگر برای امتم دشوار نبود به آنها امر می کردم که به هنگام هر نماز مسواک بزنند». متفق علیه. بخاری رحمه الله می گوید: پیامبر روزه دار را از دیگران جدا نکرد.

16- از جمله اشتباهاتی که برخی مردم را با مشکلاتی نیز مواجه می سازد این است هر گاه جنب یا محتلم شدند، چنین می پندارند که روزه آنان باطل است و باید آن را قضا کنند. چه بسا برخی جهال نیز چنین فتواهایی داده باشند.

نظر درست آن است که روزه چنین افرادی صحیح است و به قضا نیاز ندارد. در روایات آمده است که هرگاه پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و سلم پس از فجر (اذان صبح) در حالت جنابت (پس از همبستری با یکی از همسرانشان) از خواب بر می خاستند، غسل می کردند و آن روز را روزه می گرفتند.

17- یکی دیگر از اشتباهات درباره ماه رمضان آن است که برخی گمان می کنند در ماه رمضان همبستری با همسران حرام است.

این نظر کاملا اشتباه است، زیرا همبستری فقط در روز (از طلوع فجر تا اذان مغرب) حرام است و حال آنکه در شب برای روزه داران حلال است. خداوند متعال در آیه 187 سوره بقره می فرماید: «احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسائکم هن لباس لکم و انتم لباس لهن» بر شما حلال شده است شب ماه رمضان نزدیکی با همسرانتان، آنها لباس شمایند و شما لباس آنان!

18- از جمله خطاهای رایج در ماه رمضان آن است که برخی، مسافران را به خاطر افطار کردن روزه سرزنش می کنند.

این کار اشتباه و نادرست است، زیرا مسافر در ماه رمضان هم اجازه افطار کردن و هم روزه گرفتن دارد. این امر نیز به حالت مسافر باز می گردد که از سه حالت خارج نیست:

- اگر روزه گرفتن برای مسافر دشوار نباشد، طبق مفاد آیه مبارکه که می فرماید: «و أن تصوموا خیر لکم ان کنتم تعلمون» بقره/ 181 (و اگر روزه بگیرید، برای شما بهتر است، اگر بدانید) برای چنین فردی روزه گرفتن بهتر است.

- چنانچه روزه گرفتن برای او دشوار بود و از پذیرش رخصت هم اعراض کرد در چنین شرایطی افطار کردن برای او بهتر است زیرا خداوند متعال می فرماید: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها» ( خداوند به اندازه توان انسان از او تکلیف می خواهد).

رسول خدا صلی الله علیه و سلم هم می فرماید: «خداوند متعال دوست دارد، همان گونه که از عزائم استفاده می شود، از رخصت ها نیز استفاده شود». (ابن حبان و طبرانی این حدیث را روایت کرده اند).

- اگر روزه گرفتن دشوار نبود، مسافر میان روزه و عدم آن مخیر است، زیرا در حدیثی که حمزة بن عمرو الاسلمی از رسول خدا روایت کرده، امده است که ایشان در پاسخ به حمزه که پرسید، آیا در سفر روزه بگیرم، فرمود: اگر خواستی روزه بگیر و اگر خواستی، افطار کن. (گفتنی است که حمزه از اصحابی بود که بسیار روزه می گرفت).

همچنین یاران پیامبر صلی الله علیه و سلم هیچ گاه روزه گرفتن یا عدم آن را در سفر برای یکدیگر عیب نمی دانستند. انس بن مالک رضی الله عنه می گوید: ما به همراه پیامبر صلی الله علیه و سلم به سفر می رفتیم و در آن نه روزه دار بر مفطر عیب می گرفت و نه مفطر بر روزه دار. (روایت از بخاری و مسلم)

روزه و اصناف مردم:

- روزه بر هر مسلمانی که بالغ، قادر و مقیم باشد واجب است.

- کافر روزه نمی گیرد و اگر مسلمان شود، قضای روزه سال های کفر بر او واجب نیست.

- روزه بر کودکانی که به سن بلوغ نرسیده اند، واجب نیست، اما برای آنکه به آن عادت کند، باید او را به این کار فرمان داد.

- روزه بر دیوانه واجب نیست و اگر کبیر (در سن بلوغ) باشد کفاره ندارد.

- روزه بر کسی که به دلیل کهولت و پیری یا بیماری لا علاج، توان روزه گرفتن ندارد، واجب نیست و این افراد باید به ازای هر روز از ماه رمضان یک فقیر را طعام دهند.

- افطار کردن برای آن دسته از بیمارانی که توان روزه گرفتن ندارند، مجاز است و آنان باید پس از شفا یافتن آن را قضا کنند.

- زنان باردار و آنانی که کودکان شیرخواره دارند نیز چنانچه روزه گرفتن بر آنان دشوار باشد یا از وضع کودکان خود بترسند، می توانند افطار کنند و بعدا ـ پس از رفع ترس ـ قضای آن را بجا آورند.

- زن حائض یا زنی که عده وضع حملش تمام نشده باشد (در دوره نفاس باشد) در این حالت روزه نمی گیرند و قضای آن را به جا می آورند.

- مسافر هم اجازه روزه گرفتن دارد و هم مجاز است افطار کند و قضای آن را بجا آورد. در این باره تفاوت نمی کند که سفر اضطراری باشد مانند سفر عمره یا مداوم باشد مانند سفرهای رانندگان تاکسی های بین شهرها. چنین افرادی مادام که در شهر خود نباشند، می توانند، روزه را پس از بازگشت قضا کنند.

سهو روزه دار:

- اگر روزه دار به علت فراموشی یا نادانی یا به خاطر اکراه، چیزی از مفطرات را خورد یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود. زیرا خداوند متعال در آیه آخر سوره بقره می فرماید: «ربنا لا تؤاخذنا إن نسینا أو أخطأنا» (پروردگارا، ما را به خاطر فراموشکاری یا اشتباه توبیخ و مؤاخذه مکن) در آیه دیگری هم می فرماید: «إلا من أکره و قلبه مطمئن بالإیمان» نحل/ 106 (مگر کسی که او را اجبار کرده باشند و حال آنکه ایمان قلبی اش ثابت باشد) خداوند متعال همچنین می فرماید: «و لیس علیکم جناح فیما أخطأتم به و لکن ما تعمدت قلوبکم» احزاب / 5.

بنابراین، اگر روزه دار در حالت فراموشی چیزی خورد یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود.

- اگر گمان کرد که خورشید غروب کرده است یا چنین فکر می کرد که هنوز فجر طلوع نکرده (وقت اذان صبح فرا نرسیده است) و در این حالت چیزی خورد و یا نوشید، روزه اش باطل نمی شود.

- چنانچه روزه دار، مضمضه کند و بدون قصد مقداری آب به داخل گلویش فرو رود، روزه اش باطل نمی شود.

- اگر در خواب محتلم شد، روزه اش باطل نمی شود، زیرا در حالت خواب اختیار از دست او خارج بوده است.

اسباب باطل شدن روزه (مبطلات روزه):

هشت چیز روزه را باطل می کند که عبارتند:

1- آمیزش: اگر روزه دار در روز ماه رمضان با همسر خود همبستر شود و جماع کند، باید قضای آن روزه را بگیرد، مضاف بر آن باید کفاره بدهد. کفاره آن نیز آزاد کردن یک برده است، اگر نتوانست باید شصت روز پشت سر هم روزه بگیرد و اگر نتوانست باید شصت فقیر را طعام دهد.

2- انزال منی در بیداری بر اثر استمناء یا همبستری یا بوسه یا در آغوش گرفتن یا غیره.

3- خوردن یا آشامیدن. مفید یا مضر بودن آن تفاوتی نمی کند و دود (سیگار یا چیزهای دیگر به صورت عمدی) از آن جمله است.

4- تزریق آمپولهای تقویتی که به جای غذا از آن استفاده می شود. اما آمپول های غیر تقویتی خواه عضلانی باشد یا وریدی و خواه مزه آن را حس کند یا نه، روزه را باطل نمی کند.

5- تزریق خون، خواه به علت از دست دادن خون زیاد باشد یا چیز دیگر.

6- خروج خون حیض یا نفاس

7- بیرون کشیدن خون از بدن از طریق حجامت یا راه دیگر. اما خروج خون به علت خون دماغ شدن یا کشیدن دندان بدان سبب که به معنای حجامت نیست، روزه را باطل نمی کند.

8- استفراغ عمدی، اما اگر غیر عمدی باشد، روزه با آن باطل نمی شود.

توصیه هایی به روزه داران:

1- روزه دار در صورت نیاز به غسل جنابت هم می تواند نیت روزه کند و پس از طلوع فجر غسل نماید.

2- زن چنانچه پیش از طلوع فجر یکی از روزهای ماه مبارک رمضان از حیض یا نفاس پاک شد، باید آن روز را روزه بگیرد، هر چند که غسل به جا نیاورده باشد و مجاز است که غسل را پس از طلوع فجر به جا آورد.

3- روزه دار در روز ماه رمضان می تواند دندان خود را جراحی کرده یا بکشد و آن را ضد عفونی کند یا در چشم یا گوش خود قطره بریزد و حتی در صورت حس کردن طعم آن قطره در حلق، باز روزه اش باطل نمی شود.

4- روزه دار برای خنک شدن و کاهش عطش می تواند روی خود آب بریزد یا در کنار خنک کننده ای مانند کولر بنشیند.

5- روزه دار می تواند برای آسان کردن تنفس و کاهش فشار و غیره آب را در دهانش مضمضه کند.

6- اگر دهان روزه دار خشک شد او می تواند لب هایش را با آب تر کند یا با آب مضمضه کند، اما اجازه غرغره کردن ندارد.

7- سنت است که روزه دار سحری را تا چند دقیقه پیش از طلوع سپیده دم به تأخیر بیندازد و پس از غروب خورشید در خوردن افطاری عجله و شتاب کند و با چند دانه رطب افطار کند و اگر رطبی نیافت با خرما و اگر خرما نبود با آب و اگر آب هم در دسترسش نبود و هیچ غذای حلالی را نیافت در قلبش نیت باز کردن روزه اش را بکند تا اینکه چیزی پیدا می کند.

8- سنت است که روزه دار بر عباداتش بیفزاید و از همه کارهایی که از آن نهی شده است دوری کند.

9- بر روزه دار واجب است که فرایض خود را تمام و کمال انجام دهد و از کارهای حرام دوری کند. نمازهای پنج گانه را در وقتش به جماعت بخواند و اگر نتوانست به جماعت بخواند از دورغ و غیبت و تقلب و معاملاتی که در آن ربا وجود دارد و از هر سخن و رفتار حرام بپرهیزد. پیامبر اسلام صلى الله علیه و سلم می فرماید: «هر کس سخن زشت و ناروا و عمل به آن را ترک نکند و همچنان بر جهل و نادانی خود پافشاری می ورزد خداوند نیازی ندارد که آب و غذای خود را ترک کند».

الله را قسم می دهیم به اسماء و صفات نیکویش! که ما را از ارتکاب به خطا و لغزش دور سازد و آگاهی و فقه در دین را نصیب ما گرداند و ما را از جمله روزه دارانی قرار دهد که از روی ایمان و طلب پاداش روزه گرفته اند و از ما این روزه ها را بپذیرد. گناهان ما را که از روی عمد یا آشکارا و پنهان انجام داده ایم بیامرزد که او قادر و توانا بر این کار و آمرزنده است.

سبحان ربک رب العزة عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمد لله رب العالمین.

باسپاس از سايت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت

منبع: اصلاح آنلاین

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : یک شنبه 15 مرداد 1391برچسب:, | 10:23 AM | نویسنده : بريالي محمدي

فیس بوک (Facebook) یک سایت اجتماعی است که توسط سازنده جوان خود مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg) در چهارم فوریه سال ۲۰۰۴ راه اندازی شد.این سایت هم اکنون از نظر تعداد کاربر عضو و نیز از نظر کارشناسان، در زمینه سایت های اجتماعی، برتر از مای اسپیس و امثال آن و در حقیقت در زمینه کاری خود، سایت شماره ۱ جهان محسوب می شود.

“مارک زاکربرگ” سایت فیس بوک را از اتاق خود در دانشگاه هاروارد آمریکا طراحی کرد و در تاریخ ۴ فوریه ۲۰۰۴ آن را به عنوان یک وب سایت اجتماعی مخصوص دانشجویان هاروارد راه اندازی کرد. اما سایت او فراتر از محدوده یک دانشگاه و دانشجویان آن، خیلی سریع مورد توجه قرار گرفت و چنان محبوب شد که تا آخر هفته دوم راه اندازی آن، بیش از نیمی از دانشجویان هاروارد درآن نام نویسی کرده بودند و از آن به عنوان راهی برای ارتباط با یکدیگر استفاده می کردند و در کوتاه مدت، میلیونها نفر در همان چند ماه نخست، به عضویت آن در آمدند و یک شبکه اجتماعی بسیار گسترده، وسیع و با نفوذ و تأثیر گذار را بنیان نهادند.
پس از موفقیت چشمگیر فیس بوک، زاکربرگ تصمیم گرفت کارش را گسترش دهد. بنابراین او در این راه از هم اتاقی خود “داستین موسکوویتز” (Dustin Moskovitz)هم کمک گرفت. آن دو ابتدا سایت را برای دانشگاه های استانفورد(Stanford)، کلمبیا (Columbia)و ییل (Yale) راه اندازی کردند و سپس چندین دانشگاه دیگر در ایالت بوستون آمریکا را نیز به این سایت مجهز کردند. تا آغاز تابستان همان سال، فیس بوک توسط هزاران نفر در بیش از ۴۵ دانشگاه آمریکا استفاده می شد. در همان موقع زاکربرگ به همراه چند نفر از دوستان خود که او را در اداره سایت کمک می کردند، به پالو آلتو کالیفرنیا رفت و در آنجا خانه ای کوچک اداره کرد. این خانه اولین محل کار رسمی آن هابود. رفتن زاکربرگ به کالیفرنیا، مقدمه آشنایی او با اولین سرمایه گذارفیس بوک یعنی پیتر تیل (Peter Thiel) بود.
هم اکنون فیس بوک تشکیلات اداری مجهزی، شامل ۷ ساختمان در پالوآلتو و صدها نفر کارمند دارد و زاکربرگ آن را یک اردوگاه شهری می نامد.

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

ادامه مطلب
تاريخ : یک شنبه 15 مرداد 1391برچسب:, | 9:35 AM | نویسنده : بريالي محمدي

حوادث تاريخي در هفته سوم رمضان

Posted: 03 Aug 2012 07:30 PM PDT

در 17 رمضان 2هـ برابر با 13 مارچ 623م غزوه بدر میان مسلمین به قوماندانی رسول الله- صلى الله علیه وسلم- و مشرکین رخ داد و این اولین پیروزی حق بر علیه باطل بود که به غزوه فرقان معروف شد.
15رمضان
•    پیروزی دولت عثمانی بر روسیه:
در15 رمضان 1224 هـ برابر با 24 من اکتوبر 1809م: دولت عثمانی بر روسیه در جنگ “تاتاریج” پیروز شد. در این جنگ 10هزار سربازروسی کشته شدند.
•    تولد حسن بن علی بن أبی طالب:
در 15 رمضان 3هـ برابر با 1 مارچ 625م حسن بن علی بن أبی طالب تولد یافت.
•    ولايت محمد بن أبی بکر صدیق بر مصر:
در 15 رمضان سال 37هـ برابر با 23 فبروري 658م محمد بن أبی بکر والي مصر تعين شد.
•    وفات عبید الله بن عمر بن خطاب:
در 15 رمضان 37هـ برابر با 23 فبروري 658م عبیدالله بن عمر بن خطاب رضی الله عنه در گذشت.
•    عبور عبد الرحمن الداخل به اندلس:
در 15 رمضان 138هـ برابر با 20 فبروري 756 م عبد الرحمن الداخل معروف بـه (صقر قریش) از طریق دریا به اندلس رسید تا دولت قوی اسلامی را در اندلس تاسیس کند و این دولت از سلسله اموی بود.
•    تسلیم شدن قلعه صفد:
در 15 رمضان عام 584هـ برابر با 6 نومبر 1188م قلعه صفد تسلیم قوماندان مسلمان صلاح الدین ایوبی شد.
16رمضان
•    ولادت شیخ حسنین مخلوف:
در 16 رمضان 1307 هـ برابر با 6 می 1890م: عالم بزرگ حسنین محمود حسنین مخلوف- مفتی مصر متولد شد.
•    وفات مؤرخ مقریزی:
در شانزده رمضان سال 845هـ برابر با 27 جنوري 1442م، أحمد بن علی المقریزی مورخ مشهور رحلت نمود. او صاحب کتاب (المواعظ و الاعتبار فی ذکر الخطط والآثار) و کتابهای دیگر است.
17رمضان
•    غزوه بدر کبرى:
در 17 رمضان 2هـ برابر با 13 مارچ 623م غزوه بدر میان مسلمین به قوماندانی رسول الله- صلى الله علیه وسلم- و مشرکین رخ داد و این اولین پیروزی حق بر علیه باطل بود که به غزوه فرقان معروف شد.
•    وفات حضرت رقیه رضی الله عنها:
در 17 رمضان 2هـ برابر با 13 مارچ 623م حضرت رقیه دختر پیامیر صلى الله علیه وسلم وفات نمود.
•    شهادت حضرت علی بن أبی طالب رضى الله عنه:
در 17 رمضان 40هـ برابر با 24 جنوري 660م: حضرت علی بن أبی طالب رض چهارمین خلیفه راشد وفات نمود.
او زود مسلمان شد و در غزوات زیادی با رسول خدا شرکت نمود و با دختر پیامبر بنام حضرت فاطمه رضی الله عنها ازدواج نمود. او به شجاعت و فصاحت و بلاغت مشهور است و در حالی که 58 سال داشت بدست یکی از خوارج بنام عبدالرحمن بن ملجم حمیری به شهادت رسید.
•    پیروزی بر دولت بیزانس در جنگ عموري:
در 17 رمضان 223هـ برابر با 12اگست 838 م پیروزی مسلمانان بر دولت بیزانس در جنگ عموریه به رهبری خلیفه معتصم عباسی به تحقق پیوست. او به منظور نجات جان مسلمانانی که از آنجا از او کمک خواسته بودند نیروی بزرگی را برای جنګ با دولت بیزانس فرستاد.
•    وفات حضرت عائشه رضی الله عنها:
در شب سه شنبه 17 رمضان 85هـ برابر با 12جولاى 678م حضرت عائشة همسر رسول الله صلى الله علیه وسلم دار فانی را وداع گفت. او دختر أبوبکر صدیق رضی الله عنه بود که در بقیع دفن شد.
•    وفات حجاج بن یوسف ثقفی:
در 17 و گفته شده در 21 رمضان سال95هـ برابر با جون 714م حجاج بن یوسف ثقفی قبل از پایان مدت خلافت ولید بن عبدالملک در کمتر از یکسال وفات کرد. وفات او در عراق بود و 54 سال داشت.
•    برکناری بیبرس عن عرش مصر:
در17 رمضان سال 709هـ برابر با 17 فوریه 1310م، سلطان بیبرس از تخت مصر در حالی که از حکومت او یک و نيم سال می گذشت به زیر آمد.

18رمضان
•    وفات سیف الله “خالد بن الولید”:
در 18 رمضان 21هـ برابر با 20 من اگست 642م: شمشیر برهنه خدا “خالد بن ولید” صاحب تعداد زیادی از فتوحات و پیروزی ها بر علیه دو امپراتوری ایران و روم در گذشت، همه زندگی او در جهاد در راه خدا گذشت.
•    درگیریهای میان هندو ها ومسلمانان در شهر کلکته ى هند:
در 18 رمضان 1365 هـ برابر با 16 من اگست 1946م: درگیریهای میان هندو ها و مسلمانان در شهر کلکته ی هند شروع و دامنه آن به چند شهر کشیده شد. این درگیریها 3روز ادامه یافت و 7 هزار کشته داشت.
•    بیعت حسن بن علی به خلافت
در 18 رمضان 40هـ برابر با 24 جنوري 661 حسن بن علی رضی الله عنه بعد از وفات پدرش به خلافت رسید.
•    یوسف بن تاشفین باعث اتحاد مسلمانان در اندلس شد:
در 18 رمضان 484هـ برابر با1091م قوماندان یوسف بن تاشفین توانست که مسلمانان را در اندلس متحد کند و به تفرقه میان طوایف پایان دهد.
•    پایان دولت مرابطین مغرب
•    در 18 رمضان سال 539هـ، دولت مرابطین در مغرب عربی به پایان رسید و دولت موحدین تشکیل شد. هنگامی که درگیری میان (مرابطین) به رهبری تاشفین بن علی بن یوسف بن تاشفین و موحدین- به رهبری عبدالمؤمن بن علی- شدت یافت و درگیری و کشتار میان دو گروه رخ داد پس از آنکه از روی صخره پرت شد کشته شد، که موحدین سر او را از بدن جدا کرده و به مرکز موحدین در جایی بنام (تینمل) مرکز دعوة موحدین بردند. با این اتفاق حکومت مرابطین در مغرب به پایان رسید، هرچند که اعضای مرابطین پس از مرگ تاشفین با برادر او موسوم به اسحاق بیعت کردند اما اثری نداشت.

19رمضان
•    تأسیس پوهنتون الزیتونه:
در 19 رمضان 1375 هـ برابر با30 اپريل 1956م: حکومت تونس دستوری مبنی بر اختصاص پوهنتون زیتونیه مخصوص علم صادر کرد و 5 پوهنځى داشت.
•    وفات شیخ حسنین مخلوف:
در 19 رمضان 1410هـ برابر با 15 اپريل 1990م: عالم بزرگ حسنین محمد حسنین مخلوف، مفتی دیار مصر درگذشت.او یکی از چهره های فقه در جهان اسلام در قرن چهاردهم هجری به شمار می رود که به موضعگیرهای شجاعانه و اظهارات حق شهرت دارد.
•    جنگ دریایی میان عثمانی ها و پرتغالی ها:
در 19 رمضان 1121هـ برابر با 30 نوامبر 1806م جنگ دریایی میان اسکادران عرب عثمانی و ناوگان پرتغال ها رخ داد که نتیجه آن بازگشت ناوگان اعراب به راس الخیمه بود.

20رمضان
•    بنای مسجد قیروان:
در بیستم رمضان 51هـ برابر با 29 سپتمبر 671م مسجد قیروان بدست عقبه بن نافع رضی الله عنه بنا شد.
•    کوچ هزاران تن از قرطبه:
در 20 رمضان 202 هـ برابر با 30 مارچ 818م: پس از آن که قیام اندلسی های قرطبه بر ضد حکومت امیر حکم بن هشام شکست خورد و خانه های آنان ویران شد؛ هزاران تن از آنان که نزدیک به 15 هزار نفر بودند به مصر کوچ کردند.

21 رمضان
•    فتح مکه مکرمه:
در 21 رمضان 8 هـ برابر با 11 جنوري 630م فتح مکه مکرمه به اتمام رسید و این سال به سال فتح معروف شد.
این فتح (فتح الفتوح) هم نامیده شد زیرا پس از آن بود که مردم گروه گروه به دین خدا داخل شدند. در فتح مکه ابوسفیان هم مسلمان شد.
•    وفات حجاج بن یوسف ثقفی:
در 21 رمضان 95هـ برابر با 9 جون 714م: توفی حجاج بن یوسف ثقفی یکی از مردان دولت اموی درگذشت. او یکی از افراد مشهور تاریخ اسلامی است که به قدرت و خشونت در برخورد با مخالفين معروف است. در زمان حکومت او خدمات شایانی صورت گرفت که از جمله می توان برقراری امنیت و گسترش فتوحات اسلامی، ایجاد شهر واسط و نقطه گذاری قران مجید را نام برد.
•    ولایت سلطان أورخان اول:
در 21 رمضان 726هـ برابر با 21 اگست 1325م: سلطان أورخان اول بر سریر حکومت عثمانی تکیه زد. او دومین نفر در سلسله سلاطین محسوب می شود که موجب محکم شدن پایه های حکومت و وسعت مقام عثمانی گردید و فرقه مشهور انکشاری را بوجود آورد.
•    شروع حفاری در کانال سويس:
در 21 رمضان 1275 هـ برابر با 24 اپريل 1859م: عملیات حفاری در کانال سويس که دریای سفید و احمر را به هم وصل می کند اغاز شد. این کار بمدت 10 سال ادامه داشت و در آن 60 هزار کشاورز مصری شرکت داشتند. در 19 نوامبر 1869 افتتاح شد. طول ان 162و نیم کیلومتر است.
•    وفات دعوتگر بزرگ شیخ إبراهیم عزت:
در 21 رمضان 1403 هـ برابر با 2 جولاى 1983م: دعوتگر بزرگ شیخ إبراهیم عزت یکی از دعوتگران بزرگ مصر در ربع پایانی قرن بیستم؛ درگذشت.

منبع: اصلاح آنلاین

 

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : پنج شنبه 12 مرداد 1391برچسب:, | 9:8 AM | نویسنده : بريالي محمدي

آیا در روز رمضان استفاده از مسواک جائز است؟

Posted: 31 Jul 2012 08:26 PM PDT

سوال:
برادران گرامی السلام علیکم و رحمت الله و برکاته
در حفظ و امان رب العزت جل جلاله باشید. آیا در ماه مبارک رمضان استعمال مسواک که در سایر اوقات سنت موکد بوده جائز است یا خیر؟
با احترام برادر شما عبدالله از کابل

جواب:
الحمدلله رب العالمین، والصلاة والسلام علی خیر خلقه محمد وعلی آله وصحبه اجمعین، وبعد:

قول صحیح آن است كه مسواك برای روزه دار و غیر روزه دار در تمام اوقات مستحب است و همین برای روزه دار، قبل از زوال و بعد از آن جایز است. به دلیل حدیث عامر بن ربیعه«رضی الله عنه» كه در سنن آمده است: رأیتُ رسولَ الله ما لا أُحْصِی یتسوَّكُ وهو صائم مسند احمد (3/445)، ابوداود (2364)، ترمذی (725)
«چندین بار كه نمی توانم آن ها را بشمارم مرتب می دیدم كه پیامبر صلى الله علیه و سلم در حال روزه مسواك می زد.»

در این جا این صحابی مشخص نكرده است كه آیا قبل از زوال ایشان را در حال مسواك دیده است یا بعد از آن، بلكه مطلقاً مسواك زدن ایشان را روایت كرده است. ولی به احتمال غالب ایشان را بعد از زوال دیده چون نماز ظهر و عصر بعد از زوال هستند، و از آن جا كه رسول الله صلى الله علیه و سلم مسواك را برای نماز تأكید كرده احتمال می رود كه برای نماز ظهر و عصر مسواك می زده است.

اما آنان كه مسواك را بعد از زوال مكروه دانسته اند از این حدیث استدلال كرده اند: إِذَا صُمْتُمْ فَاسْتَاكُوا أَوَّلَ النَّهَارِ وَلا تَسْتَاكُوا آخِرَهُ بیهقی در الكبری (8120، 8121)
هر وقت روزه گرفتید در ابتدای روز مسواك بزنید و در آخر آن مسواك نزنید.
حدیث مذكور ضعیف و غیر قابل استدلال می باشد. اینان همچنین از گفتار پیامبر صلى الله علیه و سلم استدلال می كنند كه فرموده است: “لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْیبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِیحِ الْمِسْكِ” (متفق علیه)، یعنى: “بوی دهان روزه دار نزد الله تعالی از بوی مشك خوشبوتر است.”

روش استدلال این ها بدین صورت است كه چون مسواك بوی دهان را تغییر می دهد، از زدن مسواك خود داری نمود. این توجیه نادرست است، زیرا مسواك بوی مخصوصی را كه در اثر روزه به وجود می آید از بین نمی برد، زیرا بوی دهان در اثر عدم رعایت بهداشت دهان و دندان نیست، بلكه نشأت گرفته ازمعده می باشد، و با خالی بودن معده از خوراك بد بویی از دهان خارج می شود و این بو از نظر مردم ناپسند است ولی از نظر خداوند بسیار دوست داشتنی و پسندیده است. پس مسواك بوی دهان روزه دار را از بین نمی برد بلكه صرفاً دندان ها را تمیز نموده و بد بویی دندانها را از بین می برد نه بویی را كه از معده بیرون می آید.

بنابراین صحیح این است كه مسواك زدن قبل از زوال و بعد از آن جایز است.
اما در مورد استفاده از کریم دندان همراه با برس دندان هنگام روزه، باز هم کدام مشکلی ندارد ولى نباید کریم دندان به حلقش فرو رود و گرنه روزه اش را باطل میكند، و پیامبر صلى الله علیه و سلم در حدیثى فرموده است كه “”بالغ فی الاستنشاق إلا أن تكون صائماً”، یعنى: “در استنشاق (فروبردن آب در بینى هنگام وضوء) زیاده روى كن مگر اینكه روزه دار باشى”، لذا از باب احتیاط بهتر است كه هنگام روزه از کریم دندان استفاده نكند.

وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین

منبع: اصلاح آنلاین

 

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : چهار شنبه 11 مرداد 1391برچسب:, | 11:12 AM | نویسنده : بريالي محمدي

جایـگاه زنـان و مـردان در گفتــار بزرگــان

گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


بهترین متاع دنیا، همسر شایسته است.
رسول اکرم (ص)

دختر، فرزندی است مهربان، مونس، مددکار، مبارک و مربی.
حضرت علی (ع)

بیشترین خوبی در وجود زنان است.
امام صادق (ع)

دو چیز را دوست دارم و نمیخواهم آنی از آن منفك شوم. زن و عطر را. رسول اکرم (ص)

من زنی را كه از خانه برای شكایت از شوهرش بیرون می آید دشمن دارم.
رسول اکرم (ص)

مردان آفریننده کارهای مهمند و زنان به وجود آورنده مردان ! رومن رولان

مردان قانون وضع می کنند و زنان اخلاق به وجود می آورند.
کونته ورسیه

با زنی ازدواج کنید که اگر مرد می بود بهترین دوست شما می شد.
بردون

خشم زن مانند الماس است می درخشد اما نمی سوزاند.
رابیندرانات تاگور

هرچه ایمان مرد به هوشش بیشتر شود زن بهتر میتواند گولش بزند.
لرد بایرن

زن تاج سر آفرینش است، او شریک زندگی و یار ساعات درماندگی است.
گوته

زنان به خوبی مردان میتوانند اسرار را حفظ كنند ولی به یكدیگر می گویند تا در حفظ آن شریك باشند.
فئودور داستایوسكی

زنها مثل ماهی هستند. بدست آوردن آنها آسان و نگهداشتن آنها مشكل است.
ولتر

زن مخلوقی است كه عمیق تر میبیند و مرد مخلوقی است كه دورتر را میبیند. عالم برای مرد یك قلب است و قلب برای زن عالمی است.
گرابه

شاهراه موفقیت پر است از زنهایی كه شوهران خویش را به پیش می برند.
توماس دوار

زنها هرگز نمیگویند ترا دوست دارم ولی وقتی ازتو پرسیدند مرا دوست داری بدان كه درون آنها جای گرفته ای.
رو شفوكو

زنانیکه می خواهند مرد باشند، زنانی هستند که نمی دانند زن هستند.
الکساندر دوما

برای تحمل شدائد زندگی باید عاشق چیزی بود، کاری، زنی، آرمانی و …
مارکوس آنا

منشأ هر کار بزرگی زن است، زن کتابی است که جز به مهر و محبت خوانده نمی شود.
لامارتین

چیزی که زن دارد و مرد را تسخیر می کند، مهربانی اوست، نه سیمای زیبایش. من زنی را بیشتر دوست دارم که مهربان تر باشد.
ویلیام شکسپیر

زن زشت در دنیا وجود ندارد فقط برخی از زنان هستند که نمیتوانند خود را زیبا جلوه دهند.
برنارد شاو

هر کجا مردی یافت شد که به مقامات عالیه رسیده یقیناً زنی پاکدامن او را همراهی کرده است.
"شیلر" شاعر انگلیسی

زن عاقل به تربیت همسرش همت می گمارد و مرد عاقل می گذارد که زنش او را تربیت کند.
مارک تواین

هیچ چیز غرور مرد را مثل شادی زنش ارضاء نمی کند، چون همیشه آنرا مربوط به خود میداند.
جونسون

مردانیکه بیشتر از حقوق و هنجار زنان پشتیبانی میکنند خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند.
اُرد بزرگ

زنان بخوبی مردان میتوانند اسرار را حفظ کنند ولی به یکدیگر میگویند تا در حفظ آن شریک باشند.
داستایوفسکی

اگر شناخت زن و مرد نسبت به ویژگی های درونی و بیرونی یکدیگر بیشتر گردد کمتر دچار گسست می شوند.
اُرد بزرگ

زن کانون پرفروغ خانواده، مرکز مهر، مظهر عشق، نمایشگر پاکی، نمونه عطوفت و چشمه عنایت است.
اقبال لاهوری

آیندۀ اجتماع در دست مادران است. اگر جهان به میانجیگری زن گرفتار شود، تنها اوست که می تواند آن را نجات دهد.
ابوفور

به هر اندازه که زن آرام و مطیع و با عصمت و با عفت است، به همان اندازۀ قدرت فرمانروایی او شدیدتر و استوارتر است.
میشله

زن وقتیکه دوست بدارد، غیر از محبوب خود چیزی را نمی بیند و هرچه عاطفه، مهربانی و نوازش و فداکاری دارد تنها برای او به کار می برد.
آلفونس دوده

زن شاهکار خلقت است.
برنارد شاو

زیباترین خوی زن، نجابت اوست.
اُرد بزرگ

در دنیا تنها دو چیز زیباست، زن و گل !
مالرب

تمدن چیست ؟ نتیجه نفوذ زنان پاکدامن است.
امرسون

زن رسماً مربی مرد و مهّذب اخلاق اوست.
آناتول فرانس

اگر زن نبود نوابغ جهان را چه کسی پرورش می داد ؟
ناپلئون

از دستپخت زن تعریف کن تا در کنار اجاق خود را قربانی کند.
دیل کارنگی

زن چون کراوات است، هم مرد را زیبا نگه میدارد هم حلقوم او را می فشارد.
ویکتور هوگو

بوسه مرد علامت عشق و بوسه زن علامت تسلیم اوست.
بالزاگ

در زندگی یک مرد 2 روز ارزش دارد : روزی که با زنی آشنا میشود و روزی که او را به خاک می سپارد.
ویکتور هوگو

تقوا و پرهیزکاری برای یک دختر برازنده تر از هر جواهری است.
آناتول فرانس

تنها وجود زنان است که به این زندگانی سراسر ملال قدر و منزلتی می دهد. اگر زن در جهان وجود نداشت، زندگی تحمل ناپذیر بود.
آناتول فرانس

حساسیت، عشق، تحمل و فداکاری زندگی زن را تشکیل می دهد.
بالزاک

در زن دیر زمانی است که برده ای و خودکامه ای نهان گشته اند از این رو زن را توان دوستی نیست او عشق را می شناسد و بس.
فردریش نیچه

زن وقتیکه دوست بدارد، غیر از محبوب خود چیزی را نمی بیند و هرچه عاطفه، مهربانی و نوازش و فداکاری دارد تنها برای او به کار می برد.
آلفونس دوده

زنان تحصیلكرده همسران خوبی از آب در می آیند. زیرا برای اینكه توضیح بدهند كه چرا غذا شور یا بیمزه شده است كلمات بیشتری در اختیار دارند.
باب هاپ

کسانیکه ازدواج کرده اند خود را ناراضی نشان می دهند و می گویند زن بد است، زیرا می خواهند فقط و فقط خودشان از این موهبت تمتّع گیرند.
دیسرائیلی

خودپسندی زنان بزرگترین علت بدبختی ایشان و زوال خانواده هاست. هیچ چیز به اندازۀ خودپسندی زن ها بنای خانواده ها را ویران نکرده است.
چارلی چاپلین

کشتن میل ستیزه جوئی در بسیاری زنان کاری بی اثر است و درست مانند آن است که سعی کنی با فشار بادکنکی را در زیر آب نگه داری دوباره بیرون می زند!
ورا هتریکس

زن ها علاقۀ زیادی به ریاضیات دارند، زیرا آنها سن خود را تقسیم بر دو و قیمت لباسهایشان را ضرب در دو و حقوق شوهرانشان را ضرب در سه می کنند و پنجاه سال هم بر سن بهترین دوستان خود می افزایند.
مارسل آشار

زن همیشه سن خود را از تاریخ ازدواج حساب می كند، نه تاریخ تولد.
ارهارد

زن، یگانه وجودی است كه حقیقت عشق پاك را می شناسد.
فریدریش شیلر

اشک در زن سبب تسکین آلام درونی می شود، ولی در مرد مردانگی را تباه می سازد.
ناپلئون

زن خوب زنی است كه از همه اشیاء قیمتی و مدرن خانه برای شوهرش با ارزش تر باشد.
اقلیدس

به زنان خود به احترام بنگرید. آن ها گل های آسمانی را در حیات زمین می کارند و جامه دلپذیر و زیبای عشق را می بافند و در پرده عفاف احساسات لطیف را می پرورانند.
فریدریش شیلر

قلب زن پرتگاهی است كه ژرفایش را نمی توان تخمین زد.
لافونتن

در آغاز هر كار مهم یك زن وجود دارد.
لافونتن

زن مانند شیشه ظریف و شكستنی است. هرگز توانایی مقاومت او را نیازمایید، زیرا ممكن است این شیشه ناگهان بشكند.
میگوئل سروانتس ساآودِرا

زنان امیال خود را بهتر از مردان پنهان می كنند. اما مردان بهتر از زنان امیال خود را كنترل می كنند.
ریچارد استل

برای یك مرد هیچ شكنجه ای بالاتر از آن نیست كه به او ترحم كنی.
ناپلئون بناپارت

بیازمایید مرد را به فعل او نه به قول او.
افلاطون

مرد آنچه را می داند، می گوید و زن آنچه را كه خوشایند شنونده است.
ژان ژاك روسو

قمار، مشروب و زن بد، خنده را از لبان مرد دور می كند.
مثل انگلیسی

مرد عاقل همواره نه نكته را در نظر دارد : روشن دیدن، خوب گوش دادن، مهربان سخن گفتن، آداب داشتن، راستگو بودن، انجام وظیفه كردن، پرسیدن هنگام تردید، خود را از خشم دور نگاه داشتن و در عین موفقیت، عادل و منصف بودن.
كنفوسیوس

نقص مهم امپراتوریهای بزرگ دنیا این بود كه قوانین را مغزهای قوی برای مردان قوی می نوشتند و ضعف بشر را در نظر نمی گرفتند.
آناتول فرانس

ثروتمند شدن یا زناشویی، هیچگاه تضمینی برای رهایی از نگرانی نیست. حتی ممكن است از میزان آسودگی شما بكاهد.
شری كارتر اسكات

همه مردان بزرگ در پشت دانایی خود دارای دلی كودكانه هستند.
مثل چینی

مرد بزرگ كسی است كه در سینه خود قلبی كودكانه داشته باشد.
سیسرون

مرد بزرگ یكطرفه قضاوت نمی كند. دیر وعده می دهد و زود عمل می كند. دلسوزی و پریشانی نشان نمی دهد، عاقل است و تردید ندارد، شجاع است و نمی ترسد. از صفات خوب دیگران استفاده می كند، نه از صفات بدشان سوء استفاده. مرد بزرگ با روی خوش رد می كند و مرد كوچك با روی ترش می پذیرد. مرد بزرگ به خود سخت می گیرد و مرد كوچك به دیگران.
كنفوسیوس

بزرگی مردان بزرگ از طرز رفتارشان با مردان خرد آشكار می شود.
توماس كارلایل

آخرین عضوی كه در وجود یك زن می میرد، زبان اوست.
مثل هندی

خرابی كار یك مملكت از دو چیز است: نداشتن مردان عالم و لایق و نبودن آنها بر سر كارهای مملكت.
فرانسوا ولتر

ایمان به حقیقت را هدف و مقصد اساسی زندگی خود قرار دادن و تكالیف را از روی وجدان به جا آوردن، طبع مرد را بلندتر و كاملتر می سازد. یكی را دوست داشتن و حیات او را آرزو كردن و دیگری را دشمن داشتن و مرگ او را خواستن، ناگزیر طبع آدمی را تاریك می سازد. مردی كه خصلت نیك دارد، هرگز تنها نمی ماند؛ زیرا همیشه دوستانی برای خود پیدا می كند.
كنفوسیوس

این دیدگاه اشتباه است كه بپنداریم مرد توانا فرزندی مانند خود خواهد داشت.
اُرد بزرگ

مرد بزرگ تنها به خود متكی است و جز از خود، از هیچكس چیزی طلب نمی كند. اما مردان كوچك از دیگران توقع دارند.
پاتریك هانری

مرد جنگی بهترین و مناسب ترین سفیر و سیاستمدار برای دولت به شمار می رود.
كرامول

اراده مرد، باعث خوشبختی اوست.
شچدرین

مرد شجاع همیشه آخر از همه به خود می اندیشد.
ویلهلم تل

مردی كه اشتباه نكند، ارزش كارهای بزرگ را نخواهد داشت.
ادوارد فیلیپس

اراده از آن مرد كور نیرومندی است كه بر دوش خود مرد شل بینایی را می برد تا او را رهبری كند.
آرتور شوپنهاور

سختیهای بزرگ، مردان بزرگ می سازد.
جان‌ اف‌ كندی‌

تاریخ، سیر خود را بر زندگی مردان بزرگ بنا نموده است.
توماس كارلایل

منبع: پرشین استار


Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : یک شنبه 8 مرداد 1391برچسب:, | 9:9 AM | نویسنده : بريالي محمدي


5- استفاده از طلایی که آیات قرآن بر روی آن حک شده است:

گروهی از زنان طلاهایی می‌خرند که بعضی از آیات قرآن بر روی آنها حک شده است و برای خود و یا فرزندانشان از آن استفاده می‌کنند.

و در فتوای شیخ عبدالله بن حمید : آمده است که:

سوال: حکم نوشتن آیه الکرسی و کلمه الله و محمد ص بر روی طلایی که زنان و کودکان از آن استفاده می‌کنند، چیست؟ آیا بردن آن به داخل دستشویی جایز است؟

جواب: این کار اشتباه است، قرآن برای کارهای بیهوده‌ای مثل حک شدن بر روی طلا و ظرف و موارد دیگر نازل نشده است، بلکه خداوند قرآن را برای شفای بیماریهای معنوی و هدایت مردم و نصیحت مومنان نازل کرده‌اند. قرآن را برای نوشته شدن بر روی زیور آلات و لباسها نازل نشده است تا آن را به داخل دستشویی‌ها ببرند، در نتیجه این کار حرام است، و نباید صورت بگیرد. قرآن بسیار بزرگتر و منزه‌تر از آن است که برای این کارهای پست استفاده شود، بلکه خداوند قرآن را برای هدایت بشری، نازل نموده‌اند. خداوند تعالی می‌فرماید: ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَاراً﴾. (الإسراء: 82).«و ما آیاتی از قرآن را فرو می‌فرستیم که مایه بهبودی [دلها از بیماریهای نادانی و گمراهی و پاکسازی درونها از کثافت هوس و آزمندی و تباهی] و رحمت مومنان به سبب در برداشتن ایمان و رهنمودهای پر خیر و برکت یزدان] است ولی بر ستمگران [کافر، به سبب ستیز نور حق و داشتن روح طغیان] جز زیان نمی‌افزاید». پس استفاده از قرآن به این شیوه حرام می‌باشد، و باید نوشته‌های قرآن را از روی طلا و چیزهای دیگر پاک کرد. زیرا باعث بی‌حرمتی به قرآن می‌شود، و وارد شدن با قرآن به داخل دستشویی و حمام، به هر شکلی حرام است. بلکه چنانکه علما گفته‌اند به خاطر احترام و تعظیم مقام قرآن باید از این کارها جلوگیری کرد، والله اعلم[59][59].

ولی اگر منظور زن از نوشتن قرآن جلوگیری از چشم زخم و حسد نسبت به خود و فرزندانش باشد ـ که در اکثر موارد این چنین است ـ دچار لغزش اعتقادی خطرناکی شده است. زیرا این کار حکم تعویذ نوشتن را پیدا می‌کند که پیامبر ص درباره آن فرموده‌اند: «من علَّق تمیمة فقد أشرک»[60][60].

«کسی که از تعویذ استفاده و آن را آویزان کند، شرک ورزیده است».

و در فتوای هیئت عالی افتاء چنین ذکر شده است: «استفاده از قرآن برای نوشتن تعویذ به گفته تمام علما حرام می‌باشد»[61][61].

بهترین راه برای محفوظ نگه داشتن کودکان از چشم زخم، گفتن تسبیحات روزانه و اوراد نقل شده [از پیامبر ص] و خواندن سوره‌های ناس و فلق است، که بر کودکان خوانده شود و این چیزی است که به اذن خداوند به کودکان نفع می‌رساند [نه استفاده از تعویذ].

6- کاشتن مو:

کاشتن مو برای زن حرام است، به دلیل حدیثی که از اسماء دختر ابوبکر م نقل شده است که گفته‌اند: «لعن رسول الله ص الواصلة والمستوصلة»[62][62]، «پیامبر ص زنی را که عمل مو کاشتن را انجام می‌دهد، و زنی را که این عمل بر روی او صورت می‌گیرد، لعنت کرده‌اند». در فتوای مفصل علامه شیخ محمد بن صالح بن عثیمین :: درباره مسائل متعددی که مربوط به کاشتن مو می‌شود، چنین ذکر شده است که: استفاده از کلاه گیس حرام است، و این کار زیر مجموعه مو کاشتن است. اگر چه مثل آن نیست ولی موی سر را برخلاف آنچه که هست نشان می‌دهد، به همین دلیل شبیه به مو کاشتن است. پیامبر ص زنی که عمل مو کاشتن را انجام می‌دهد، و زنی که این عمل بر روی او صورت می‌گیرد، لعنت کرده‌اند. ولی اگر سر زن اصلاً مو نداشته باشد و یا طاس باشد، برای پنهان کردن این عیب استفاده از کلاه گیس اشکالی ندارد. برای اینکه پنهان کردن نقص جایز است، و به این دلیل که «پیامبر ص به شخصی که در یکی از غزوات بینی‌اش قطع شده بود، اجازه دادند از بینی مصنوعی که از جنس طلا بود استفاده کند». پس این مسأله وجه گسترده‌تری پیدا می‌کند، و شامل مسائل خودآرایی و جراحی بینی و غیره می‌شود، پس کارهایی که برای پنهان کردن یک عیب انجام می‌شود، اشکالی ندارد مانند: انجام جراحی بینی برای کسی که انحراف بینی دارد، و از بین بردن خال سیاه. ولی کارهای غیر ضروری مانند: خالکوبی و ابرو برداشتن، حرام است. استفاده بدون دلیل شرعی از کلاه گیس، حتی اگر با اجازه و رضایت همسر باشد، حرام است، به این دلیل که در اموری که خداوند حرام کرده‌اند، هیچ رخصت و اجازه‌ای وجود ندارد[63][63].

فرق باز کردن مو از بغل:

یکی از بخشهای مهمی که به خودآرایی زن مربوط می‌شود، دانستن حکم فرق باز کردن مو از بغل که بعضی از زنها این کار را انجام می‌دهند می‌باشد.

از شیخ محمد به صالح بن عثیمین ::

درباره حکم فرق باز کردن موی سر برای زنان پرسیده شد؟

در جواب ایشان گفتند: در فرق باز کردن موی سر، مرسوم باز کردن فرق مو از وسط می‌باشد. موی سر در جهتهای مختلف جلو و عقب و چپ راست رشد دارد. فرق باز کردن از وسط نوع مشروع این عمل می‌باشد، ولی فرق باز کردن مو از بغل مشروعیت ندارد، و شاید نوعی تقلید از غیر مسلمانان باشد، و این عمل ممکن است شامل حکم حدیث پیامبر ص شود که فرموده‌اند: «صنفان من أهل النار لم أرهما بعد، قوم معهم سیاط کأذناب البقر یضربون بها الناس، ونساء کاسیات عاریات مائلات ممیلات رؤوسهن کاسنمة البخت المائلة لا یدخلن الجنة ولا یجدن ریحها»، «دو گروه از اهل جهنم هستند که هنوز آنها را ندیده‌ام، گروهی که شلاقهایی مانند دم گاو به همراه دارند و با آنها مردم را می‌زنند، و زنانی که پوشیده‌اند و [در عین حال] برهنه‌اند، و زنانی که به طرف مردها تمایل پیدا می‌کنند و مردها را به طرف خود جذب می‌کنند [موی] سر آنها مانند کوهان شتر، خمیده است، [این دو گروه] هرگز وارد بهشت نمی‌شوند، و بوی آنرا هرگز احساس نمی‌کنند»، پس برخی از علما در توضیح «المائلات الممیلات» گفته‌اند: آنها زنانی هستند که موهای خود را به بغل شانه می‌کنند، و موهای دیگران را نیز این چنین شانه می‌کنند. ولی نظر درست این است که منظور از «المائلات» زنانی هستند که از وظایف دینی که بر آنها واجب است و همچنین از حیا داشتن، منحرف شده‌اند و دیگران را نیز منحرف می‌کنند، و الله أعلم[64][64].

7- جمع کردن مو بر بالا سر (شینیون):

تعدادی از زنان تمام موی سر را بالای سرشان جمع می‌کنند، یا آن را تاب می‌دهند و پشت سرشان جمع می‌کنند.

در فتوای علامه شیخ محمد به صالح بن عثیمین برای:

سوال: جمع کردن مو بر بالای سر که «شینیون» نامیده می‌شود چه حکمی دارد؟

چنین آمده است:

ایشان: گفته‌اند: علماء این نظر را دارند که جمع کردن مو در پشت سر شامل حکم نهی و تعذیری می‌شود که در گفته پیامبر ص آمده است: «صنفان من أهل النار لم أرهما بعد»، «دو گروه از اهل جهنم هستند که هنوز آنها را ندیده‌ام»، و در این حدیث آمده است: «ونساء کاسیات عاریات مائلات ممیلات رؤوسهن کأسنمة البخت المائلة»، «و زنانی که پوشیده‌اند و [در عین حال] برهنه‌اند و زنانی که به طرف مردها تمایل پیدا می‌کنند و مردها را به طرف خود جذب می‌کنند [موی] سر آنها مانند کوهان شتر، خمیده است». بنابراین از جمع کردن مو بر روی سر نهی شده است، ولی ریختن موها بر روی گردن اشکالی ندارد، مگر زمانی که زن می‌خواهد به بازار برود که این حالت نوعی نشان دادن زیبایی می‌باشد، زیرا که موها مشخص می‌شود و باعث بروز فتنه می‌گردد، که این کار جایز نمی‌باشد[65][65].

8- سنجاق موهای تصویردار:

از جمله مواردی که برخی از زنان درباره آن سهل انگاری می‌کنند، خریدن سنجاق موهایی است که دارای تصاویر حیوانات می‌باشد، و این کار مخالفت با نصوص قطعی دینی است که نگهداری تصویر را حرام دانسته‌اند.

دکتر شیخ صالح فوزان ـ حفظه الله ـ گفته‌اند: «... استفاده از نوار و سنجاق مو و آلات موسیقی جایز نیست، به این دلیل که استفاده از تصویر در لباس و غیره حرام است مگر تصاویر قالی و فرش که به علت لگدمال شدن و فرسوده شدن، اشکالی ندارند، و وسایل بی بند و باری باید نابود شوند و نوار و سنجاق موی تصویردار نیز که تصاویر غیر اخلاقی بر روی آنها است، به این دلیل که ترویج بی‌بند و باری و تشویق به آن می‌باشد، باید نابود شوند»[66][66].

9- لنزهای رنگی:

برخی از زنان و دختران برای زیبایی از لنزهای رنگی استفاده می‌کنند، و بعضی از آنها رنگ لنزها را مطابق با رنگ لباسشان تغییر می‌دهند.

از دکتر شیخ صالح فوزان پرسیده شد که:

حکم استفاده از لنزهای رنگی با توجه به این که قیمت بسیار بالایی نیز دارند، به عنوان وسیله خودآرایی و پیروی از مد چیست؟

ایشان ـ حفظه الله ـ در جواب گفته‌اند: استفاده از لنز زمانی که به آن نیاز هست، مشکلی ندارد، ولی هنگامی که به آن نیازی نیست، استفاده نکردن از آن بهتر است. به ویژه زمانی که قیمت آن گران باشد که این کار اسراف و حرام می‌باشد. و از آنجا که رنگ چشم را بدون دلیل غیر واقعی نشان می‌دهد، نوعی فریبکاری می‌باشد[67][67].
10- خلخال:

بی‌تردید استفاده از خلخال برای زنها در هنگام خروج از خانه و در حضور نامحرمان، حرام است. خداوند تعالی می‌فرماید«و آنها هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانيشان دانسته شود، و صداى خلخال كه برپا دارند بگوش رسد».

ولی استفاده کردن آن نزد همسر جایز است، چنانکه در فتوای شیخ عبدالعزیز بن باز :: آمده است که

استفاده زن از خلخال نزد همسر و محارمش اشکالی ندارد. زیرا یکی از انواع زیور آلاتی است که زنان استفاده می‌کنند[68][68].

11- کفشهای پاشنه بلند:

بسیاری از زنان و دختران کفشهای پاشنه بلند می‌پوشند که قد آنها را بلندتر نشان می‌دهد. در فتوای هیئت عالی افتا آمده است:

پوشیدن کفش پاشنه بلند جایز نیست، برای اینکه زن با پوشیدن آنها ممکن است زمین بخورد و انسان از نظر دینی مامور است که از خطرات فاصله بگیرد و خداوند می‌فرمایند﴿وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ﴾. (البقره: 195).

«خود را با دست خویش به هلاکت نیفکنید» و می‌فرمایند: ﴿وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ﴾. (النساء: 29).

«خودکشی مکنید» و همچنین این کفشها قد و قامت زن را بلندتر از حد واقعی خود نشان می‌دهد، و باعث نوعی فریبکاری و نمایان شدن زیبایی‌هایی که از ظاهر شدن آنها برای زن مومن نهی شده است، می‌گردد. خداوند می‌فرمایند﴿وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلاَ يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾. (النور: 31).

«و آنها نبايد زينت خود را آشكار سازند مگر در (12) مورد: براي شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدر شوهرانشان، يا پسرانشان، يا پسران همسرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان هم‌كيششان، يا بردگانشان (كنيزانشان)، يا مردان سفيهي كه تمايلي به زن ندارند، يا كودكاني كه از امور جنسي مربوط به زنان آگاه نيستند، آنها به هنگام راه رفتن پاهاي خود را به زمين نزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود (و صداى خلخال كه برپا دارند بگوش رسد)، و همگي به سوي خدا بازگرددي اى مؤمنا! تا رستگار شويد»[69][69].



12- عطر زدن:

بعضی از زنها و دختران قبل از خروج از منزل اقدام به استعمال عطر می‌‌کنند که باعث می‌شود توجه مردانی را که در مسیر آنها هستند به خود جلب کنند.

از شیخ عبدالعزیز بن باز :: پرسیده شد: آیا زن هنگامی که قصد رفتن به مدرسه یا بیمارستان و یا دیدن اقوام و همسایگان را دارد، جایز است که عطر بزند و از منزل خارج شود؟

ایشان در جواب گفته‌اند: زن هنگامی که می‌خواهد به مجالس زنانه برود و در مسیر خود با مردها روبرو نمی‌شود عطر زدن برای او جایز است. ولی جایز نیست که عطر بزند و به بازار، که مردها در آنجا هستند برود. پیامبر ص فرموده‌اند: «أیما امرأة أصابت بخوراً فلا تشهد معنا العشاء»، «هر زنی که عطر زده است پس با ما در نماز عشاء شرکت نکند» و احادیث دیگری در این باره نقل شده است، برای اینکه اگر زن از عطر استفاده کند و در مسیر مردها و مجالس مردانه مانند مسجد باشد توجه آنها را به خود جلب می‌کند، در حالی که زن باید خود را مستور نگه دارد و از خود نمایی پرهیز کند، خداوند می‌فرمایند: ﴿وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى﴾. (الأحزاب: 33). «و شما در خانه‌های خود بمانید و همچون جاهليّت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نوشيد، اندام و وسائل زينت خود را در معرض تماشاي ديگران قرار ندهيد».

از مظاهر خودنمایی نشان دادن زیبایی‌هایی مانند صورت و سر و غیره می‌باشد[70][70].

و برای خودداری از این عمل حدیث پیامبر ص کافی است که می‌فرمایند: «أیما امرأة استعطرت ثم خرجت فمرت علی قوم لیجدوا ریحها فهي زانیة وکل عین زانیة»[71][71]، «هر زنی که عطر بزند، سپس [از خانه] خارج شود و از [کنار] گروهی رد شود تا بوی عطر او را احساس کنند، پس او زنا کار است و هر چشمی که او را می‌بیند، زناکار است».


در پايان:
خواهر عزیزم ..... امیدوارم با ذکر اشتباهات شرعی که بسیاری از زنان در این دوره دچار آن می‌شوند، شما را ناراحت نکرده باشم، و این اندرزهای صادقانه را فقط جهت یادآوری آنها برای خواهران مسلمان بیان کرده‌ام. پس خواهرم تلاش کن تا هر امر مخالف شرعی را که در لباس و آرایش دچار آن شده‌ای، ترک کنی و این مطلب را مد نظر قرار دهی که اگر شخصی کاری را به خاطر خداوند ترک کند خداوند جای گزین بهتری به او می‌دهد.

زیبایی حقیقی زن عبارت است از ایمان، پایبندی او به دین پروردگار و شرم از اینکه خداوند ـ عزوجل ـ او را در حالت معصیت در هر زمان و مكان ببیند.

وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین

وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالمین

منبع: وا اسلاما

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : یک شنبه 8 مرداد 1391برچسب:, | 8:58 AM | نویسنده : بريالي محمدي

 

بنظر شما آيا اصل بر اين است که زنان بايد در همه عرصه هاي اجتماعي و بخصوص در ميادين اشتغال, دوشادوش مردان حضور فعال داشته باشند؟ يا اصل بر اين است که زنان در خانه بنشينند و نقش مادري و همسري را ايفاء کنند؟از ديدگاه شما کداميک اصل است و کداميک فرع؟ شما هم حتما در اين باره نظري داريد و نظرتان هم محترم است,ولي اگر دانستن اين امر برايتان حائز اهميت است, لطفا اين نظر را هم مطالعه کنيد.

شايد کمتر اتفاق بيفتد دو نفر مبتلا به سرما خوردگي به نزد پزشک حاذقي بروند و داروهاي يکساني را براي آنها تجويز کند, چرا که طبيعت افراد و نوع سرماخوردگي هر شخص با ديگري متفاوت است. حال چه برسد به اينکه بيماري متفاوت داشته باشند که در اين صورت بعيد است, پزشک حاذق داروهاي يکساني را براي آنان تجويز کند, مگر اينکه قلابي باشد که آن مقوله ي ديگري است.

اين مسئله در جوامع انساني هم صدق مي کند, يعني جوامع انساني هم به تبع آداب ورسوم, سنتها, دين, مذهب, قوانين حاکم بر جامعه و.... نيازهاي گوناگوني دارند که شايد با نيازهاي جوامع ديگر کلاً يا جزءاً متفاوت باشند, بنابر اين آنچه مثلاً در يک جامعه,ضرورت به حساب مي آيد, شايد در جامعه ي ديگر نه تنها ضرورت نباشد, بلکه سبب بروز مشکلاتي ناخواسته در آن جامعه گردد.

بحث بر سر حقوق و آزادي زنان و بويژه مسئله اشتغال زنان در عصر مدرن مي باشد,که سازمانها و جنبشهاي متعددي در سراسر جهان مدافع آن بوده و جنبش فيمينيسم در رأس اين جنبشها قرار دارد.

فيمينيستها معتقدند بايد بين جنس (sex) و جنسيت (gender) تمايز قائل ‌شد، آنها مي گويند جنس منشأ زيست‌شناختي دارد، امّا رفتار جنسيتي, ساخته‌ي جامعه است. تفاوت جنسيتي، يك نظام وتفسير مردانه است. مثلاً كار بيرون از منزل كه ويژه‌ي مردان, و بارداري و توليد مثل و مراقبت از كودكان را كه ويژه‌ي زنان است يك نظام جنسيتي مي‌دانند, كه مردها آن‌را ساخته‌اند و بايد اين بينش و نظام از بين برود، لذا آنان خواستار مساوات مطلق و بدون قيد وشرط بين زن و مرد در تمام زمينه ها - حتي در بارداري- هستند (اين خانمها گويا به آفرينش خدا هم اعتراض دارند!وگرنه تفاوت فيزيولوژيکي زن و مرد اگر دليل بر تفاوت وظايف نباشد چه تفسير ديگري مي تواند داشته باشد؟),به عقيده آنان خانواده، يكي از مكان‌‌هاي عمده‌ي سركوب زنان است،و چتري است که در زير آن مرد بر زن اعمال سلطه مي کند , تنها کسي ‌كه از خانواده نفع اصلي مي‌برد، مرد است؛ زيرا خانواده منشأ اصلي هويت زنان، يعني هويت مادري زنان است كه حقارت و زير دستي را براي آن‌ها به دنبال دارد, پس مفهوم خانواده و مادربودن بايد مجددا تعريف شود.

از آنجا که خداوند عالم, زن و مرد را براي وظايف ويژه اي آفريده است , لذا هم از لحاظ فيزيولوژيکي و هم از لحاظ رواني و عاطفي و هوشي آنان را متفاوت خلق نموده است, البته تفاوت‌هاي بين زن و مرد به معني برتري ذاتي يكي بر ديگري نيست و هيچگاه نمي‌توان از تفاوت‌هاي فيزيولوژيكي، رواني و ذهني آن دو، حقارت و برتري يكي از ديگري را استنباط نمود, و دقيقاً يكي از اشتباهات فاحش فمينيست‌‌ها همين نكته است كه مي‌خواهند با نفي تفاوت‌هاي طبيعي و زيست شناختي ميان زن و مرد، تساوي و حتي تشابه وظايف و حقوق را اثبات كنند در حالي كه منطقاً، چنين چيزي هيچ‌گاه ممكن نيست.

متأسفانه تعامل غرب با جنس زن در طول تاريخ يا تفريط گرايانه بوده بطوري که در يونان باستان كه تمدن آن هنوز زبانزد است و مبناي تمدن كنوني مغرب زمين دانسته مي‌شود، «شهروندي» و مزاياي آن شامل «رعايا» و «زنان» نمي‌شد. افلاطون، فيلسوف نامدار يونان با آنكه از برابري مردان و زنان حمايت مي‌كرد, امّا خداوند را بسيار سپاس مي‌گفت كه او را مرد آفريده است و نه زن!!( ويل دورانت- تاريخ تمدن) درانگلستان تا اوايل قرن نوزدهم يعني تا سال 1805م شوهر قانوناً حق داشت همسر خود را بفروشد وقانون تنها در نرخ گذاري زن دخالت مي کرد, اروپاي ليبرال، تا 1859، مالكيت زن را مطلقاً، حتي بر اموال خويش نمي‌پذيرفت. زن پس از ازدواج مجبور بود كه دارايي خود را به شوهرش منتقل كند.( ويل دورانت- تاريخ تمدن)و يا هم افراط گرايانه بوده؛ که جنبش فيمينيسم در عصر حاضر بهترين مصداق اين افراط گري است, و متآسفانه در اين گير و دار تنها وتنها زن بوده که قرباني شده است.

اکنون غرب در حالي براي حقوق و آزادي زنان ما اشک تمساح مي ريزد که خودش همه ي کشورهاي اسلامي را به زندان بزرگي از مردان و زنان مسلمان تبديل کرده است.

در اسلام به هيچ وجه جنسيت دراحقاق حقوق يا انجام تکاليف دخالتي ندارد,و تفاوتهايي که بين زن و مرد در برخي حقوق و وظايف در اسلام مشاهده مي شود بخاطر جنسيت آنان نيست, بلکه بخاطر اعتبارات ديگريست.

يکي از شعارهايي که امروزه بطور گسترده اي توسط طرفداران حقوق زن تبليغ مي شود, و بعضي زنان ما هم طوطي وار آنرا تقليد مي کنند حق زنان در کار کردن بيرون از منزل است,به عقيده اينان يکي از معيارهاي سنجش سطح آزادي زنان در جوامع مختلف, درصد زنان شاغل آن جامعه است, هر چه اين درصد بالاتر باشد, حقوق زنان آن جامعه بيشتر رعايت شده است. حال بياييد اين قضيه را از جوانب مختلف مورد بررسي قرار دهيم.

قبل از پرداختن به اين موضوع يادآوري يک نکته لازم ايت که هدف از نگارش اين مقاله صدور حکم تحريم يا بطلان براي اشتغال زنان نيست, بهر حال زن هم بنابه شرايط خاص اجتماعي و اقتصادي , گاهي مجبور به کار کردن است, و گاهي هم جامعه به تخصص وي نياز دارد, که در هر دو صورت(به اعتقاد نگارنده) اسلام از او سلب اختيار نمي کند, بحث بر سر اين است که اشتغال زن به صورت يک اصل و قاعده ي کلي در آيد, و عدم اشتغال زنان مساوي با نقض حقوق زن, و خانه داري و همسر داري نه فقط به عنوان فرع , بلکه به عنوان مانع و مزاحم در اين مسير تلقي گردد.

گفتيم هر جامعه اي شرايط خاص خود را دارد, و اگر راه حلي در فلان جامعه دم مسيحايي براي مردم آن جامعه بوده, دليل نمي شود که در همه ي جوامع همين خاصيت را داشته باشد, حال چه رسد به اينکه آن راه حل براي خود آن جامعه هم کارساز نبوده, ومشکل ساز شده است.ما مدعي نيستيم که زنان در جوامع اسلامي وضعيت ايده آلي دارند, چرا که مدت مديدي است كه جهان اسلام، دچار انحطاط فرهنگي و تمدني گشته، به همين دليل، جهل به تعاليم اسلام، نابساماني اقتصادي، استبداد سياسي و در يك كلام توسعه نيافتگي، از سَر و روي جوامع اسلامي (البته با درجات متفاوت) مي‌بارد و بسيار طبيعي است وقتي كه حقوق کل انسانها پايمال مي‌گردد، هر دو جنس زن و مرد مورد ظلم و خشونت قرار ‌گيرند. اگر زنان در «خانه» تحقير مي‌شوند، مردان نيز در «كارخانه‌»ها و ادارات و نهادهاي دولتي مورد تحقير و استثمار قرار مي‌گيرند و البته بايد اذعان نمود كه ظلم و تحقيري كه در حق زنان روا داشته مي‌شود، به مراتب بيشتر از مردان است, ولي راه حل اصلاح اين وضع هم اين نيست که ما از نسخه اي که غربيان براي زنانشان پيچيده اند, استفاده کنيم, چون اولاً: ما شرايط و مشکلات خاص خود راداريم و ثانياً:به اعتراف بسياري از زنان غربي, اين نسخه براي آنان سعادت به همراه نياورده است, ومثلاً اخيراً در غرب بسياري از زنان خواستار اين هستند تا با خانه بازگردند. (نگاه کنيد: http://www.mochamoms.org)

اشتغال زنان در جامعه ما به ظاهر مشکل ساز نيست, ولي اگر به عمق قضيه نگاه کنيم در مي‌يابيم که:

اولاً: شرايط زنان در جامعه ما با شرايط زنان در غرب يکسان نيست, لذا اشتغال براي آنها شايد يک ضرورت باشد, اما براي اغلب زنان ما چنين نيست, بگذاريد مقايسه اي کنيم بين شرايط زنان در غرب و جوامع ما:

شرايط زنان در غرب


شرايط زنان درجوامع اسلامي

غرب
1- درغرب شوهر قانونا موظف به دادن نفقه(خرجي) به همسرش نيست, و زوجها غالبا مخارج زندگي را با هم شريک مي شوند

اسلام
1-در جوامع اسلامي به حکم اسلام مرد موظف به دادن خرجي به همسرش ميباشد, ولو اينکه مرد فقير و زن پولدار باشد.
غرب
2- در غرب بنياد خانواده به مفهوم ما, يا وجود ندارد ويا بسيار سست است, و بيشتر زوجها به صورت شريک جنسي يا(sexual partner)با هم زندگي مي کنند.

اسلام
2- در جوامع اسلامي خانواده هنوز انسجام و همبستگي خود را حفظ نموده, و همچنان بر اساس محکمي استوار است.

غرب
3- در غرب دختر و پسر وقتي به سن قانوني(18-19 سالگي) رسيدند,قانوناً از قلمرو خانواده آزادند و فرزند دولت محسوب مي شوند,وبايد به فکر آينده خود باشند.

اسلام
3- در جوامع اسلامي چتر پدر و مادر بر سر فرزندان بويژه دختران حتي بعد از ازدواج هم گسترده است, و طرفين نسبت به همديگر احساس تعلق مادي و معنوي مي کنند.

با توجه به مقايسه بالا, در جوامع غربي کار نکردن زن و ماندن او در خانه نه تنها غير منطقي و بيهوده است, بلکه زن بحکم ضرورت (و نه احقاق يک حق) مجبور است براي گردش زندگي روزمره اش کار کند و گرنه حتي شوهرش هم به او رحم نخواهد کرد , در حالي که از ديگاه اسلام, ماندن زن در خانه و پرداختن به خانه داري و همسر داري و بچه داري, نه تنها يک کار بيهوده نيست, بلکه پيامبر اکرم صلي الله عليه وسلم از نيک شوهرداري به عنوان جهاد زن ياد فرموده است: (جهاد المرأة حسن التَبَعُّلِ لزوجها) زيرا زن با نيک شوهرداري کردن و نيک مادري کردن خدمتي به جامعه مي کند که هيچکس قادر نيست جايگزيني براي آن پيدا کند.

ثانيا:اشتغال زنان چه در جوامع غربي و چه در جوامع اسلامي, غالبا به قيمت کمرنگ شدن مادر بودن و همسر بودن آنها تمام شده و ايندو اصل را تحت الشعاع قرار داده است, و همين مسئله زيانهاي جبران ناپذيري را به جوامع بشري وارد نموده است, توضيحاً عرض کنم که:

وظيفه اصلي زن در اسلام به حکم ويژگيهاي جسماني, رواني و عاطفي اش, شوهرداري و خانه داري و در يک کلام انسان سازي است, به عبارت ساده تر وظيفه زن پرورش نسل است, وجايگاه اصلي اداي اين رسالت حياتي در کانون گرم خانواده است، به همين خاطرعجيب نيست که خداون متعال خطاب به زنان پيامبر مي فرمايد:) وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً [الأحزاب : 33] (يعني: و در خانه‌هايتان‌ بمانيد و مانند زمان‌ جاهليّت‌ گذشته‌ خودنمائي‌ نكنيد و نماز را بر پاي‌ داريد و زكات‌ بدهيد و خدا و پيغمبرش‌ را اطاعت‌ كنيد ‌ جز اين‌ نيست‌ كه‌ خدا خواسته‌ از شما اهل‌ بيت‌ (پيغمبر) پليدي‌ را رفع‌ و دفع‌ كند و شما را كاملاً پاك‌ نمايد. امام ابن کثير در تفسير اين آيه مي فرمايد: (هذه آداب أمر الله تعالى بها نساء النبي صلى الله عليه وسلم ونساء الأمة تبع لهن في ذلك) يعني:اين برخي آداب است که خداوند متعال به زنان پيامبر صلى الله عليه وسلم دستور داده و بقيه ي زنان امت در اين مسئله تابع آنها هستند.

البته اين بدان معنا نيست که دراسلام زن حق خروج از منزل را ندارد،شهيد سيد قطب در تفسير في ظلال القرآن مي فرمايد:)وليس معنى هذا الأمر ملازمة البيوت فلا يبرحنها إطلاقاً، إنما هي إيماءة لطيفة إلى أن يكون البيت هو الأصل في حياتهن وهو المقر، وما عداه استثناء طارئاً، لا يثقلن فيه ولا يستقررن، إنما هي الحاجة تقضى وبقدرها، والبيت هو مثابة المرأة التي تجد فيها نفسها على حقيقتها كما أرادها الله تعالى( يعني:(معني اين دستور اين نيست که آنان هميشه در خانه بمانند و هرگز بيرون نروند، بلکه آيه اشاره لطيفي دارد به اينکه خانه در زندگي آنها اصل است, و مقر و پايگاه آنان محسوب مي شود، و بيرون رفتن از خانه ، استثناء اضطراري است، که در آنجا نمي مانند،و تنها به اندازه نياز، حاجت خود را در آنجا برآورده مي کنند، خانه پناهگاهي است که زن حقيقت خود را، آنطور که خداوند خواسته است، در آنجا مي يابد.) و بخاطر همين مهم, اسلام مرد را موظف به دادن خرجي به زن کرده است, تا زن با خيالي آسوده و بدون دغدغه مادي هر چه بهتربتواند نقش خود را ايفا کند.

شايد کسي بگويد:اين مشکل اکنون با تأسيس شيرخوارگاها و مهد کودکها حل شده و نيازي نيست مادر وقت خود را پاي تر و خشک کردن بچه تلف کند!!کارهايي واجب تر از اين است !!

متأسفانه مشکل از همين جا آب مي خورد, در جامعه ما بسياري از خانمها تحت تأثير افکار بيگانه, فقط نيمه ي خالي ليوان را ميبينند, ومادر بودن را معادل کهنه شويي,ظرف شويي, آشپزي, جاروکشي و بچه داري قلمداد مي کنند, در حال که اگر نيک بنگريم درخواهيم يافت که نه تنها خانه داري تلف کردن وقت نيست بلکه هيچ کاري مهمتر از اين کار نيست,زيرا نقشي را که يک مادر در خانه ايفا مي کند, هيچکس جز خود آن مادر قادر به ايفاي آن نيست,نه مادر بزرگ نه معلم نه دايه نه زن بابا و نه هيچکس ديگري, اگر خلأ فقدان يک خانم کارمند در يک اداره يا مؤسسه, با هزاران مرد و زن پر ميشود, خلأ فقدان همان خانم بعنوان مادر تنها بوسيله ي خود او پر ميشود و بس.خلأ وجود مادر را نمي توان با دايه يا ماما يا هر کس ديکري پر کرد چون مادر را جايگزيني نيست.

البته شايد زناني هم باشند که ميتوانند ويا توانسته اند با برنامه ريزي و تدبير, بين ايندو توازن برقرار کنند, ولي اولاً اينکار چيزي شبيه دو هندوانه با يک دست گرفتن است و ثانياً همه قادر به اين کار نيستند.

اثرات منفي شيوع اين پديده سه قشر را تحت الشعاع قرار مي دهد:

1-کودکان: نياز کودک به مادر تنها منحصر به نيازهاي مادي نيست که بتوان با شير خشک و دايه و ماما آنرا جايگزين نمود, بلکه بسيار فراتر از نياز مادي است, کودک به تمام وجود مادي و معنوي و عاطفي مادر نياز دارد, کودک حتي به نفس کشيدن مادر حساس است, محروم نمودن کودک از هر کدام از اين نيازها در دراز مدت اثرات منفي جبران ناپذيري را بر روحيه ي او بجا خواهد گذاشت.

2-شوهران:يکي از اهداف مرد براي ازدواج وتشکيل خانواده, آرامش روحي و جسمي است, که اين آرامش غالبا در سايه وجود زن در خانه تأمين مي شود, وقتي مرد در خانه بقول معروف آبش سرد و نانش گرم و جايش نرم باشد, نيازهاي روحي و جسمي زوجين تأمين مي شود, و خانواده استقرار و استحکام پيدا مي کند, ولي تصور بفرماييد که مرد و زن هر دو خسته از سر کار به خانه آمده اند,هردو خسته و نيازمند کسي که با لبخندي محبت آميز به آنها خوشامد بگويد و خستگي کار را از وجودشان بزدايد, شام و نهار حاضر نيست, اعصاب خرديهاي سر کار هم جاي خود را دارد, آيا چنين زن و شوهري خواهند توانست پاسخگوي نيازهاي جسمي و روحي همديگر باشند؟نياز فرزندان چطور؟ مرد وقتي نيازش در کانون خانواده اشباع نشود, چشمش به بيرون از خانواده معطوف خواهد شد(بويژه اگر پشتوانه ايماني اش ضعيف باشد), و آنوقت است که سروکله ي خيانتهاي زناشويي پيدا مي شود, و بنيان خانواده را سست و سست تر مي کند.

3- جامعه:وقتي ماشيني درست کار نمي کند, حتما بخشي از ماشين از کار افتاده و يا درست کار خود را انجام نمي دهد, جامعه هم همچون ماشين است,که وقتي بخشي از آن رسالت خود را درست انجام ندهد , کل جامعه دچار اختلال خواهد شد. وقتي مادري کار بيرون از منزل را بر مادر بودن و تربيت فرزندان ترجيح مي دهد, و مادر بودن را اولويت دوم يا سوم خود قرار مي دهد, مسلماً کودکي که در چنين شرايطي بزرگ مي شود, و از مهر و محبت مادري و تربيت صحيح او محروم مي ماند, نهايتا به شکل بچه هاي خياباني ودختران فراري, ويا از باندهاي قاچاق انسان و مواد مخدر و اعمال خلاف سر در مي آورد.(چندي پيش به فيلمي را در باره ي دختران فراري نگاه مي کردم, غالب آنها علت فرار خود را بي مهري و بي اعتنايي پدر و مادر به خاطر مشغوليت عنوان مي کردند, لذا فرارکرده بودند تا دست محبت آميزي را بر سر خود احساس کنند که سر از ناکجا آباد درآورده بودند.)

البته شايد کسي بگويد اين مشکلات و پي آمدها، خاص زنان شاغل نيست, زناني هم هستند که سال دوازده ماه در خانه اند ولي فرزندان نابابي را به جامعه تحويل داده اند؟!

البته اين سخن کاملا درست است؛ گرچه حضور فيزيکي زن درخانه براي فرزندان لازم است اما کافي نيست, مادر علاوه برحضور فيزيکي بايد حضور عاطفي و احساسي هم داشته باشد, تا بتواند با ايجاد ارتباط عاطفي با فرزندان در حسن تربيت آنها نقش داشته باشد.

فاکتور ديگري که در اين ميان براي مادر لازم است, آشنايي با فن تربيت است, اگر کسي بخواهد وارد عالم آشپزي شود مجبور است دوره ي آشپزي را بگذراند, تا صلاحيت ورود به آن مجال را پيدا کند, ولي متأسفانه در کشور ما و بسيار ي جوامع اسلامي چه بسا دختران و پسراني زندگي مشترک را آغاز مي کنند بدون اينکه کمترين آشنايي با فن زندگي زناشويي و شيوه تربيت فرزندان داشته باشند, در حالي که آشنايي با فوت وفن زناشويي و تربيت فرزندان به مراتب از فوت وفن آشپزي مهمتر است چون يک آشپز اگر به آشپزي وارد نباشد تنها غذا را خراب مي کند اما والدين و بويژه مادر اگر به فن تربيت آشنا نباشند, يک خانواده و در نهايت يک نسل را به تباهي خواهند کشيد.

يکي از پي آمدهاي اين وضع نابسامان درصد بالاي آمار طلاق، بالا رفتن سن ازدواج، رويگرداني از ازدواج، و سست شدن بنيان خانواده هاست.

شايد کسي بگويد: زني ساليان سال درس مي خواند تا به مدارج بالاي علمي ميرسد، حال پس از اين همه تلاش و زحمت در خانه بنشيند و خانه داري کند؟ پس اين همه زحمت را براي چه متحمل شده است؟

برا ي اين سؤال چند جواب عرض مي کنم:

اولاً: همانطور که قبلاً هم عرض کردم منظور اين نيست که هر زني بايد خانه داري کند، و بچه تربيت نمايد، زناني هم هستند که مي توانند بين ايندو را جمع کنند. جان کلام اين است که بدلايلي که قبلا عرض کردم، خانه داري و فرزند داري براي زن اولويت نخست دارد،و ما نبايد ترتيب اولويتها را بهم بزنيم، چرا که عدم رعايت ترتيب اوليتها، منجر به ايجاد خلل در نظام اجتماعي ما مي گردد.اگر قرار باشد اشتغال زنان باعث فروپاشي خانواده و ضايع شدن فرزندان گردد، قطعاً هيچ آدم عاقلي اولويت را به کار کردن نمي دهد، مگر نه اين است که انسان براي خانواده و فرزندانش، زحمت مي کشد و امرار معاش مي کند؟ اگر قرار باشد اصل خانواده و فرزندان، فداي فرع کار کردن شود، ديگر فرع چه ارزشي دارد؟ آيا کار کردن آنقدر مقدس است که به خاطر آن بايد هر چيزي را فدا کرد؟

ثانياً: اين سؤال از آنجا ناشي ميشود که ما تحت تأثير بمباران تبليغاتي، خانه داري و تربيت فرزند را کاري بي ارزش و پيش پا اقتاده تلقي مي کنيم، وبه آن به چشم حقارت نگاه مي کنيم,در حالي که خانه داري و بچه داري نه تنها در اسلام مورد عنايت و توجه خاص قرار گرفته است بلکه امروزه حتي در بسياري از کشورهاي غربي نظير آلمان و بريتانيا، بخاطر کاهش تدريجي رشد جمعيت، زنان را تشويق به بارداري ميکنند و زن شاغلي که حاضر به بارداري گردد، از دو سال مرخصي با حقوق بهره مند مي گردد، تا کودکي که از ديدگاه آنها سرمايه ملي محسوب مي شود، بتواند در طول اين دوسال از حضور فيزيکي و عاطفي مادر استفاده کند، در بريتانيا به اين هم بسنده نکرده اند، بلکه چندي پيش در بي بي سي خواندم که قانوني را به تصويب رسانده اند که به موجب آن نه تنها مادر حق دو سال مرخصي دارد بلکه پدر هم حق دارد از شش ماه مرخصي بهره مند گردد تا بدين طريق هم زوجين را به توليد مثل تشويق نمايند و هم کودک از حضور فيزيکي و عاطفي پدر و مادر بي بهره نماند(اين را مقايسه کنيد با نظام نفقه(خرجي)در اسلام، که چگونه اسلام نياز مادي زن را نه فقط براي دوسال، بلکه براي تمام عمربيمه نموده است ).

ثالثاً: بفرض اينکه يک خانم تحصيلکرده با مدارک بالاي علمي،نخواهد کار کند و يا کاري که شايسته و در خور اوست پيدا نشود، به عقيده اينجانب هر گز زحماتش به هدر نرفته است، زيرا نتيجه اين زحمات نه تنها در فرزندانش بلکه در نوع زندگي اش، شيوه ي شوهرداريش و تأثير بر خويشاوندانش هويدا خواهد شد، آيا به نظر شما فرزنداني که در زير دست و بال يک مادر تحصيلکرده و با فرهنگ تربيت شوند، مانند فرزنداني هستند که در زير دست مادري بي سواد تربيت شوند؟ قطعاً چنين نيست؛ چرا که يک مادر تصيلکرده با تربيت صحيح فرزندان خود، چند تحصيلکرده ي مثل خود و يا بهتر ازخود را به جامعه تقديم خواهد نمود، و به تعبير قرآن کريم:)كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ( [البقرة : 261] مانند دانه اي که هفت خوشه ميروياند ودر هر خوشه صد دانه است.آيا در اين صورت باز هم ميگوييم زحمات او به هدر رفته است؟

اين نکته هم قابل ذکر است که انگيزه زنان براي اشتغال با هم متفاوت است، بعضي از زنان مانند بسياري از بيوه زنان و زنان مطلقه و بي سرپرست، بنابر ضرورت و نياز اقتصادي کار مي کنند، بعضي هم مانند بسياري از پزشکان و معلمان و.. به حکم نياز جامعه به تخصص آنها، وارد بازار کار مي شوند، بعضي هم انگيره شان، کسب درآمد بيشتر و زندگي بهتر و عقب نماندن از همقطاران و دوستان است، گرچه شايد به اين درآمد نياز چندان نداشته باشند، بعضي هم مانند فيمينيسم نماها، انگيزه شان از کار کردن صرفاً نوعي تفنن و سرگرمي است، تا بدين وسيله هم از محيط خانه آزاد شوند، و هم به مردان بفهمانند که ما چيزي از شما کمتر نداريم، و هم درآمدي داشته باشند.

روي سخن در اينجا بيشتر با گروه سوم و چهارم است، در مورد گروه اول و گروه دوم دو راهکار زير را پيشنهاد مي کنم،شايد مؤثر افتد :

1- در مورد گروه اول از آنجا که پرورش نسل و تربيت فرزند خدمتي ملي است، ومادر با تقديم يک فرزند شايسته به جامعه،نه تنها به شخص خود بلکه به کشور و ملت خدمت مي کند، لذا شايسته است دولتمردان ما به زنان خانه دار و بي بضاعتي که نسل پروري مي کنند، و از روي ناچاري و تأمين زندگي شرافتمندانه براي خود و خانواده، تن به کار کردن مي دهند، به چشم کارمند نگاه کند،و براي آنان مستمري تعيين نمايد، تا مجبور نباشند براي تهيه لقمه ناني به بازار کار کشانده شوند، و علاوه بر مشکلات خانه، با مشکلات محيط کار هم دست وپنجه نرم کنند.

2- در مورد گروه دوم گر چه جامعه بشدت به تخصص آنها نيازمند است، ولي لازم است ترتيبي داده شود تا ساعات کاري اين خانمها به حداقل ممکن تقليل داده شود، بدون آنکه از حقوق و مزاياي آنان کم گردد، تا اينکه بتوانند ميان خدمت به جامعه و پرورش فرزند توازن لازم را ايجاد نمايند، و فرزندانشان فداي کار کردن آنها نشوند.

شايد کسي بگويد اين همه ولخرجي براي چه؟

در جواب بايد عرض کنم که اولاً: که دولتها در دنيا براي طرحهايي هزينه هاي کلان اختصاص مي دهند که شايد هيچ نفع مستقيم و کوتاه مدت براي مملکت بدنبال نداشته باشد، مانند خريد بي رويه ي انواع و اقسام جنگ افزار هاي کشنده و سلاحهاي مرگبار. در حالي که اين طرح اولاً هزينه آن به پاي هزينه هاي نظامي نمي رسد، وثانياً نفع آن مستقيماً به خود شهروندان بر مي گردد، چه نفعي بالاتر از اينکه فرزندان يک مملکت، که ارزشمند ترين سرمايه يک کشورند، با بهره مندي از نعمت مادي و معنوي مادر به تعادل روحي ، عاطفي و رواني دست يابند، و افراد مفيدي براي مملکت خود باشند؟

ثانياً: بنده عقيده دارم، اگر زنان ما، براي فرزندان خود به معناي کلمه مادري کنند، و نقش خود را در تعليم وتربيت نسلها، بنحو مطلوب ادا نمايند، کمتر به نيروي کاري زنان در جامعه نياز خواهيم داشت، و آنوقت زنان مجبور نخواهند بود در رقابت تنگاتنگ اشتغال، عرصه را بر جوانان جوياي کار تنگ نمايند، و ديگر ما در جامعه شاهد اينهمه جوان بيکار، و فرزندان محروم از مهر مادري نخواهيم بود.

وانگهي در عصر حاضر به برکت وسايل ارتباط جمعي و فناوري اطلاعات، فرصت هاي شغلي زيادي بويژه از طريق اينترنت براي مردم فراهم شده است، که فرد بدون خروج از منزل، و تنها با مثقالي تجربه و خردلي تلاش و پشتکار و خلاقيت مي تواند، پول پارو کند.

متأسفانه در کشور ما عليرغم تعيين روزي به نام روز مادر ، و گراميداشت اين گوهر گرانبها، ولي در عمل به سمت کمرنگ کردن نقش مادر در جامعه مان پيش مي رويم، و اي کاش اين پديده يک پديده خود جوش و برخاسته از نياز جامعه ما بود، ما راه رفتن ديگران را تقليد مي کنيم در حالي که راه رفتن خود را فراموش کرده ايم.

نتيجه گيري:

فکر مي کنم با اين توضيحات به سؤالي که در اول اين مقاله خدمتتان مطرح کردم جواب داده باشم، که خلاصه آنرا در پايان عرض ميکنم: بنده را اعتقاد بر آنست که نظر به خصوصيات فيزيو لوژيکي و سايکولوژيکي زن، اصل بر اين است که زن در خانه باشد، تا رسالت اصلي خود را که انسان سازي است به انجام برساند، خروج او نه اصل است ونه حرام، بلکه استثناء و ضرورت است.

به اميد اينکه خداوند به همه ما بينشي دهد تا بتوانيم با آن حق را از باطل تشخيص دهيم.

رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَاما [الفرقان : 74] پروردگار ما ! از همسرانمان‌ و فرزندانمان‌ روشني‌چشمي‌ به‌ ما عنايت‌ كن‌ و ما را براي‌ متّقين‌ پيشوا قرار بده.آمين‌

منبع: وا اسلاما

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : یک شنبه 1 مرداد 1391برچسب:, | 9:10 AM | نویسنده : بريالي محمدي

 

Posted: 20 Jul 2012 08:40 PM PDT

دلشاد محمد

ترجمه از کردی:عثمان مرادی

الحمد لله وحده و الصلاه و السلام علی من لا نبی بعده، اما بعد…
خواننده گرامی، در اینجا مختصراً توصیه ها و پیشنهاداتی را یادآوری می کنیم که از اهمیت ویژه ای برخوردارند، وانسان مسلمان با بهره گیری از آنها می تواند خود را در ابعاد مختلف درونی، عملی و رفتاری و دعوی جهت استقبال از ماه مبارک رمضان آماده کند. امیدواریم این توصیه ها باعث تشویق و تحریک هر مسلمانی در زمینه گام نهادن در مسیر عبودیت و انجام کار خیر در ماه رمضان و دیگر ماه ها تا پایان زندگی او گردد.
خداوند می فرماید:(فمن شهد منکم الشهر فلیصمه)، از خداوند تمنّا می کنیم ما را و همه مسلمانان را به این ماه رحمت و برکت برساند و توفیق انجام نمازه و روزه و عبادت در این ماه مبارک را نصیب حالمان کند…

مسلمان چگونه خود را برای رمضان آماده می کند؟

اول: آمادگی درونی و عملی برای رمضان، با بهره از روش های زیر:

1-عادت دادن خود بر تکرار اذکار و ادعیه ها ویژه این ماه قبل از شروع رمضان، از جمله این دعاها که ذکر شده است:

الف) (اللهم بارک لنا فی رجب و شعبان و بلّغنا رمضان) رواه احمد و الطبرانی، اگر چه امام البانی این حدیث را در (ضعیف الجامع/4395) ضعیف دانسته، اما در (المشکاه) حکمی درباره آن نداده است.

ب) (اللهم سلمنی الی رمضان و سلم لی رمضان و تسلمه منی متقبلا)

2- نیت آوردن قبل از ماه رمضان، در صحیح المسلم آمده که: عن ابی هریره (رض) فی حدیث قدسی(اذا تحدث عبدی بأن یعمل حسنه فأنا اکتبها له حسنه) از جمله این نیات:

أ- نیت ختم قرآن (چند بار) با تأمل و دقت در آیات آن، از این رو لازم است مسلمان تلاوت قرآن را در این ماه به دوگونه انجام بدهد:

1- تلاوت روزانه یک جزء باتأمل و اندیشه کامل در آیات آن.
2- تلاوت بمنظور کسب ثواب بیشتر، بگونه ای که سعی شود در ماه رمضان بیشترین ختم را داشته باشیم.

ب- نیت توبه ی واقعی از تمام گناهان گذشته

ج- نیت بر اینکه ماه رمضان نقطه شروع و مقدمه کار خیر گردد و برای همیشه در انجام اعمال نیک ثابت قدم ماند.

د- نیت انجام بیشترین کار خیر در این ماه، زیرا اجر و پاداش آن چند برابر است.

ه- نیت اصلاح اخلاق و رفتار و تعامل نیکو با همه ی مردم.

و- نیت کار و تلاش در جهت تبلیغ دین در میان مردم و برای رسیدن به این هدف باید بعد روحی مردم ارتقا داده شود.

ز- نیت تهیه ی برنامه ای منظم برای عبادت و بندگی و جدیت و التزام به آن.

3- جهت آمادگی و عادت بر روزه ماه رمضان، چند روزی از ماه شعبان را روزه گرفت، و این هم آمادگی عملی (رفتاری) برای رمضان است. عایشه (رض) می فرماید: (ما رأیته (صلی الله علیه و سلم) أکثر صیاما منه فی شعبان)

4-بهره گرفتن از فضائل رمضان و روزه: که عبارتند از:(بخشش گناهان، نجات از آتش، شب مبارک (لیله القدر)، ملائکه برای تو استغفار می کنند، اجر و پاداش چند برابر، شروع آن رحمت و پایان آن مغفرت و بخشش است و…)

5- قبل از آنکه رمضان شروع شود چند کاستی درباره ی رمضان گوش بده(روزی یک یا دو کاست در منزل یا در اتومبیل)

6- آماده کردن چند موضوع برای مطالعه، به گونه ای که انسان در میان استعدادها و اعمالش توازن برقرار کند، مانند:

أ- مطالعه موضوعات ایمانی و روحی: مانند مطالعه کتاب درباره ی زهد و طهارت درونی ویژه ماه رمضان، تا درونت با اشتیاق روحی و ایمانی والایی آماده این ماه گردد، مثلا کتاب (لطائف المعارف) قسمت( وظائف شهر الرمضان).

ب- مطالعه تفسیر آیات مربوط به روزه در تفاسیر، همچنین تعیین کتاب تفسیر قرآن تا در مواقع لازم بدان رجوع کنی و از آنا بهره گیری.

ج- مطالعه زندگینامه مردان و زنان صالح گذشته و کسب آگاهی درباره احوال و وضعیت آنها در ماه رمضان، بمنظور تشویق نفس در انجام کار نیک.

7-یاد بهره و نعماتی که خداوند در آن ماه برما نازل می کند.

8- توجه به اینکه ماه رمضان میدان مسابقه به سوی آزادی از آتش است.

9- (اجلس بنا نعش رمضان) را شعار قبل از رمضان خود گردان و محفلی ایمانی و اخوانی با اهل فضل و نیکوکاران درباره رمضان و زنده نگه داشتن آن ترتیب داده شود، این مجلس و محفل ایمانی تأثیر بسیار بالایی در قلب و درون و آمادگی آن برای رمضان دارد.

10- حضور در مراسمات و مجالسی که به مناسبت ماه رمضان تشکیل می شود.

11- خود را عادت دادن بر انجام کار خیر و انفاق و یاری دادن مردم.

12- تربیت نفس با نماز شب و اقامه نماز وتر و شب زنده داری.

13- یادگیری فقه روزه (آداب و احکام آن) از طریق کتاب یا کلاس های درسی که در مساجد برگزار می شود.

14- عادت دادن خود بر نشستن و ماندن در مسجد بعد از نماز های فرض بویژه بعد از نماز صبح و عصر.

15- پاکی درون و سینه صافی در برابر مسلمانان، بگونه ای که با کینه و بغض هیچ مسلمانی را دل نداشته باشی، پیامبر نیز در این باره می فرماید: “یطلع الله الی جمیع خلقه لیله النصف من شعبان، فیغفر لجمیع خلقه الا مشرک او مشاحن” صحیح الترغیب و الترهیب/1016

16- اهمیت قائل شدن برای انجام واجبات و فرائض مانند اقامه نماز صبح به جماعت در مسجدو …تا در رمضان بیشترین اجر و پاداش را کسب نمایی، همچنین تلاش کن مرتکب هیچ گناهی نشوی که مانع و سدی میان تو و کاروان پر اجر و پاداش گردد.

17- آمادگی عملی و رفتاری با آراستن خود به فضائل اخلاقی و دوری و اجتناب از خصال و رذایل اخلاقی، با بهره گرفتن از کتاب های اخلاق و یا درخواست از صالحان و صاحبان اخلاق والا تا رفتار و اخلاق زشت را به شما گوشزد کنند.

 

دوم) آمادگی در بعد دعوی و تبلیغی: داعی با روش های زیر خود را آماده رمضان می کند:

1-نوشتن مقاله، تهیه بروشر،مجله، کاست وِیژه رمضان و توزیع آن بمنظور دعوت و آماده کردن مسلمانان برای انجام کار خیر در این ماه مبارک.

2- تهیه برخی راهنمایی و توجیهات ایمانی و تربیتی تا در مساجد به دست مسلمانان رسانده شود.

3- فراهم نمودن وسایل و لوازم افطاری دسته جمعی و عمومی در درمیان خانواده ها.

4- همکاری و هماهنگی تبیلغی با رسانه های عمومی.

7- اختصاص دادن مقداری از درآمدت در این ماه برای انجام دادن برخی کار خیر و پروژه ویژه رمضان: مانند انفاق، تهیه و توزیع کتاب و نشریه و بروشر در میان مسلمانان، مشارکت در پروژه ی فراهم نمودن افطاری برای روزه داران، تقسیم وتوزیع مواد خوراکی در میان مستمندان جامعه، زیارت خانه خدا بمنظور انجام عمره،…

8- خود را آماده کردن برای دعوت و تبلیع در رمضان با بهره از تمام روش های صحیح و متناسب، زیرا قلب ها در رمضان بیش از هر وقت دیگری آمادگی و قابلیت پذیرش پند موعظه را دارند، از جمله راههای تبلیغ هم موعظه حکیمانه و سودمند است، حال چه در مسجد باشد و یا خاص یک نفر و یا چند نفر باشد، همچنین توزیع و هدیه دادن کتاب و بروشر و کاست(سی دی) سودمند، تشکیل حلقات ذکر و تلاوت قرآن در مسجد یا منزل و تشویق به کار خیر و نیک به طور عمومی.

 

سوم) آماده کردن اعضای خانواده در منزل:با استفاده از روشهای زیر:

1.آماده کردن اعضای خانواده (زن و فرزندان) برای این ماه مبارک، از راه گفتوگو و بررسی چگونگی استقبال از این مهمان عزیز(رمضان).
2. فراهم نمودن قرآن به تعداد اعضای خانواده.
3. تعیین نمودن مکان خاصی در منزل برای اقامه نماز.
4. ترتیب دادن مسابقه ای خانوادگی ویژه ی رمضان.
5. برنامه ریزی در جهت تشکیل جلسه ای با اعضای خانواده و گفتوگو کردن با آنها درباره رمضان، فضائل واحکام مربوط به آن.
6. آماده کردن مواد خوراکی مورد نیاز منزل به شرطی که از اسراف و زیاده روی بدور باشد.
7. هماهنگی و تقسیم کار و وظایف در میان اعضای خانواده تا زن و مادر خانواده هم سهم خود را از عبادت ببرد و این فرصت در اختیار او قرار بگیرد تا عبادات و برنامه های خاص رمضان را انجام دهد.
8. هماهنگی و ترتیب برنامه ملاقات و دیدار از اقوام و همسایه ها در ماه رمضان.
9. برنامه ریزی انجام عمره و اعتکاف برای تمام اعضای خانواده.
10.گذاشتن مسابقه ای برای حفظ احادیث مربوط به روزه، خصوصاً با استفاده از دو کتاب (بلوغ المرام) و (ریاض الصالحین)…
11. تربیت کردن اعضای خانواده از راه درس و پندهای روزانه و هفتگی.
12. پاشیدن بذر خیرخواهی و حس دعوت و تبلیغ در قلب اعضای خانواده.

 

چهارم) آماده کردن مسجد:
1.آماده کردن امام و پیشنماز مسجد و حضور منظم او در تمام فرض های نماز در رمضان.
2.فراهم نمودن لامپ و منابع روشنایی در مسجد و لوازم مورد نیاز دیگر.
3. اهمیت دادن به حوض های آب ( جایگاه های وضو) و پاک نمودن آنها.
4. تشویق مسلمانان مسجد در زمینه جمع آوری کمک برای خرید لوازم مورد نیاز مسجد.
5. دعوت از علماء تا در مسجد در ماه رمضان خطبه و موعظه تقدیم روزه داران کنند.
6.امام مسجد لازم است کتابی متناسب برگزیند و بعد یکی از فرائض (نماز) آنرا برای نمازگذاران تشریح کند.
7. ترتیب دادن مسابقات ایمانی ویژه رمضان (روزانه یا هفتگی) برای شرکت کنندگان در نمازهای جماعت مسجد.
8. تعیین نمودن گروهی برای آماده کردن یک یا چند وعده افطاری برای روزه داران و سرپرستی آن از سوی این گروه.
9.تقسیم و توزیع کتاب، بروشر، سی دی های لازم در میان ساکنان محل.
10. امام تلاش کند در نمازهای تراویح حداقل یک جزء قرآن را ختم کند.
11. برنامه ریزی برای جمع آوری زکات و تقسیم آن در میان فقرا.
تشویق اهل مسجد برای دیدار از همدیگر به خاطر رضای خدا در ماه رمضان، همچنین دیدار از همدیگر بعد از نماز عید چه در مسجد و یا در هر جای دیگر.
و باالله التوفیق، و صلی الله علی سیدنا محمد و علی آله و صحبه و سلم

منبع: اصلاح آنلاين

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

تاريخ : یک شنبه 1 مرداد 1391برچسب:, | 9:8 AM | نویسنده : بريالي محمدي

 

Posted: 20 Jul 2012 09:00 PM PDT

احمد جاويد صالحی

رمضان، بهترين مدرسۀ تربيتگاۀ انسان و از معززترين مهمانان محسوب ميشود كه بايد استقبال درست گردد.

زمانيكه الله متعال در كلام پاكش با بهترين كلمات مواصفات و ويژگی های اين ماۀ پرفيض را بيان نموده و در ضمن، منحيث مهمان برگزيده سال يك بار دروازۀ من وشما را دق الباب ميكند، آيا لياقت پذيرائی را ندارد؟

آیا ماهی که در آن هوا، هوای قرآن، فضا،فضای کلام الهی و ندا، ندای فرقان است،  آيا اكرام نشود؟

نبايد اين را فراموش كنيم كه بهترين سوغات الهی براي بندگانش در ماۀ رمضان بوده و با فرستادن با ارزش ترين نعمتش ” القرآن الكريم” در ضمن اينكه بندگانش را اكرام نمود، عظمت و بزرگی اين ماه را نيز برعالميان به معرفی گرفت.

و اينك رمضان، فرا رسيد!

چه فضل عظیم و چه عطای والایی است از سوی پروردگاری کریم و آفریدگاری رحیم که ما را با عفو خود بزرگ داشته و با حلم و مغفرتش در بر گرفته و در توبه را باز گذاشته و جهت اكرام بندگانش اين ماه عظيم را مقدر فرموده است. عفو می‌کند و می‌بخشد، لطف می‌ورزد و آسان می‌گیرد و با توبهٔ بنده‌اش شاد می‌شود. دست خود را بر شب می‌گستراند تا گناهکار روز توبه کند و دست خود را بر روز می‌گستراند تا گناهکار شب توبه کند تا آنکه خورشید از مغرب طلوع کند. آمرزندهٔ گناه است و پذیرندهٔ توبه که از بندگانش توبه می‌پذیرد و از بدی‌ها چشم‌پوشی می‌کند.

توبه در آن باز است، وقت آن رسیده است و فرصت آن وجود دارد. پس دست از امروز و فردا کردن بردارید، از خواب غفلت بیدار شوید، از سستی هوا و هوس برخیزید، سابقهٔ گناه را با احسان و نیکی پاک کنید و از غافلگیری شیطان به هوش باشید و با زندگی خوش سبزی که دوام ندارد فریب نخورید و از زشتی حرام و گناه و پافشاری بر معصیت به سوی الله توبه کنید.


برای همهٔ گناهانی که از شما سر زده است توبه کنید و حتی اگر باز گناهی از شمار سر زد باز هم از آن توبه کنید.
گناهکاران به چه کسی پناه می‌برند؟ و مقصران به کي امید دارند؟ به کجا می‌گریزند؟ که در روز محشر همه به سوی الله باز خواهند گشت.

رمضان ماه تولد دوباره
پيامبر اكرم صلي الله عليه وسلم با بشارت هاي زيبا و آرامش بخش خويش، دلهاي امتش را زنده نگهداشته وهرچه بيشتربسوي اعمال نيك درين ماه مبارك ترغيب مينمايد، ازينكه رمضان ماه نو شدن ، ماه دوباره متولد شدن ، ماه تحول ، ماه رهایی از آشفتگی های روحی ، فکری ، اخلاقی ، فرهنگی و … ماه توبه و بازگشت ، ماه قدرشناسی ، ماه پیامبر و قرآن را شناختن ، ماه شخصيت سازي ، ماه تمرین بندگی ، ماه صیقل و جلا دادن دل به یاد خدا ، ماه توکل و تقوی ، ماه بیدار شدن از خواب غفلت است.

 

پيامبر صلي الله عليه وسلم از خالقش ميگويد:
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند: خداوند متعال چنین فرمود: ای فرزند آدم! تو تا وقتی که مرا فرا بخوانی و از من امید داشته باشی تو را با هر گناهی که داشته باشی می‌بخشم و برایم مهم نیست. ای فرزند آدم! اگر گناهانت به ابرها برسند سپس از من آمرزش بخواهی تو را مورد مغفرت قرار خواهم داد.

ای فرزند آدم! اگر تو به اندازهٔ زمین گناه نزد من بیاوری سپس در حالی که نسبت به من شرکی مرتکب نشده‌ای نزد من آیی به اندازهٔ آن مغفرت ارزانی تو خواهم کرد.” ترمذی”

و اما رمضان كه ماه پذيرش توبه است ، بازهم حضرت پيامبر صلي الله عليه وسلم درضمن حديثي از پروردگار خويش چنين نقل ميكند: تمام اعمالی که فرزندان آدم انجام می دهند ده الی هفتصد برابر به آنها پاداش داده می شود مگر روزه  که پروردگار می فرماید: روزه برای من است و من پاداشش را خواهم داد. انسان روزه دار به خاطر من از خوردن و نوشیدن و ارضای شهوتش اباء ورزیده است. روزه دار به دو خوشحالی دست می یابد. اولین خوشحالی به هنگام افطاری و دومین به هنگام ملاقات پروردگار. و بوی بد دهان روزه دار در نزد خدا خوشبو تراست از بوی مسک.(متفق علیه)

پنج بشارت بزرگ
و اينهم پنج بشارت بزرگ از زبان پيامبر صلي الله عليه وسلم براي من و تو، اما اگر واقعاً روزه دار باشيم!
1-  هنگامی که اولین شب ماه مبارک رمضان فرا می رسد خداوند به آنان نظر میکند و هرکس که خدا او را مورد نظر و لطف و مرحمت خود قرار دهد، هرگز او را عذاب نخواهد کرد.
2-  بوی دهان روزه دار نزد خداوند، از بوی مشک و عنبر نیکوتر است.
3- فرشتگان در روز و شب برایشان استغفار و طلب آمرزش می کنند.
4-  خداوند بهشت را فرمان میدهد که آماده شود و خود را برای بندگانش بیاراید زیرا آنان در آینده نزدیک از مشقات دنیا رهایی یافته و به منزل کرامت و سرور شرفیاب می شوند.
5-  و در پایان ماه مبارک رمضان روزه داران اجر و پاداششان را یکجا دریافت می کنند، و در روز عید فطر به شکرانه نائل شدن به این موفقیت جشن می گیرند.
روزه داران محترم!
اين سخن پيامبر صلي الله عليه وسلم را هرگز فراموش نكنيد و با گوش باز بشنويد كه ميفرمايد:
بسياری از روزه داران بغير از گرسنگی وبسياری از شب زنده داران بغيراز مشقت و بی خوابی، سودي نمی برند. آيا ميدانيد كه اين حديث چی پيامی دارد؟ يعنی ميخواهد برای من و تو كه تابع اوامرش هستيم بگويد:  خوراكت حلال باشد و زبانت را از غيبت وگناه محفوظ كن، و آن زمان خواهد بود كه تو از جملۀ روزه داران واقعی محسوب خواهی شد.

منبع، اصلاح آنلاين

Baryalai Mohammadi

Create Your Badge افغان لینکر Web Informer Button

  • دانلود فیلم
  • قالب وبلاگ
  • سوسا وب تولز - ابزار رایگان وبلاگ