گلبدین حکمتیار

گلبدین حکمتیار در سال 1326 هجری شمسی برابر با 1947 عیسوی در ولایت شمالی کندز چشم به جهان گشود. برای دورهء قلیلی دانشگاه انجنیری را تعقیب نمود ولی بنا بر مخالفتش با حکومت وقت تحصیل را ترک گفته راهی پاکستان شد. در اینجا با کمک حکومت پاکستان حملات گوریلایی را خلاف حکومت کمونیستی آغاز کرد.

حکمتیار گروهش را " حزب اسلامی افغانستان " نامید، این حزب 70% کمک جهانی بخاطر جهاد افغانستان را جذب میکرد که اکثرش را در جنگهای داخلی با رقیبانش به مصرف میرفت.

حکمتیار همچنان متهم به ترور ژورنالستان و روشنفکران بود که جرائت تنقید علیه او را میکردند است. در حزب وی اعراب که بعدآ در شبکه القاعده جا گرفتند نیز شامل بودند.

بعد از خروج نیروهای شوروی سابق با کمک جنرال تنی وزیر دفاع وقت کودتاه ناکام را بالائی رژیم داکتر نجیت الله به راه اندخت.

حکمتیار در سال 1367 شمسی برابر با 1989 عیسوی به یک عملیات تقریبآ خودکش در شهر جلال آباد علیه رژیم داکتر نجیب دست زد که به شکست انجامید. او مسعود را شدیدآ مقصر این شکست میداند.

بعد از پیروزی مجاهدین و برقراری حکومت اسلامی در افغانستان حکمتیار و گروهش یگانه افرادی بودند که باین حکومت مخالفت ورزیدند. او در چهارآسیاب در نزدیکی کابل جا گرفت و شهر را زیر اتش راکت های کور قرار داد. طبق احسایه ملل متحد در این راکت ها که بعضآ به 3000 فیر در یک شبانه روز میرسید بیشتر از 20,000 شروند بیگناه کابل به قتل رسید و شهر به ویرانه مبدل شد.

حکمتیار سبب مخالفتش با حکومت مجاهدین را موجودیت نیروهای کمونیستی جنرال عبدالرشید دوستم وانمود میساخت ولی بعدآبه تاریخ 11 جدی مطابق به روز تاسیس حزب دموکراتیک خلق یکجاه با جنرال دوستم و حزب وحدت شورای همآهنگی را بوجود آورد و یکبار دیگر دست به یک کودتاه علیه حکومت مجاهدین زد، این بار هم کودتاه گلبدین به شکست انجامید ولی تعداد زیاد از مردم بیگناه به شهادت رسیدند، و قسمت های بیشتر شهر به ویرانه مبدل گردید.

بعد از سالها ناکامی و از دست دادن اعتبار حکومت پاکستان که دیگر با طالبان بود در سال 1375 برابر با 1996 میلادی به حیث صدر اعظم دولت اسلامی وارد کابل شد. ولی به زودی طالبان وارد کابل شدند و حکمتیار مجبور به فرار شد. از آن به بعد حکمتیار در جمهوری اسلامی ایران بسر میبرد. در این مدت چندین بار از طالبان خواهش کرد تا بگزارند با آنها همکار باشند ولی رهبری طالبان انکار نمودند.

بعد از سقوط طالبان حکمتیار ایران را به قصد جای نا معلومی ترک گفت و تا حال هیج خبری از او نیست.

در انفجارات اخیر که در شهر کابل صورت گرفت، مقامات عالی رتبه امنیتی حکمتیار را متهم ساخته اند. ولی تا حال از مرگ و زندگی وی هیچ خبری نیست. گلبدین حکمتیار

گلبدین حکمتیار در سال 1326 هجری شمسی برابر با 1947 عیسوی در ولایت شمالی کندز چشم به جهان گشود. برای دورهء قلیلی دانشگاه انجنیری را تعقیب نمود ولی بنا بر مخالفتش با حکومت وقت تحصیل را ترک گفته راهی پاکستان شد. در اینجا با کمک حکومت پاکستان حملات گوریلایی را خلاف حکومت کمونیستی آغاز کرد.

حکمتیار گروهش را " حزب اسلامی افغانستان " نامید، این حزب 70% کمک جهانی بخاطر جهاد افغانستان را جذب میکرد که اکثرش را در جنگهای داخلی با رقیبانش به مصرف میرفت.

حکمتیار همچنان متهم به ترور ژورنالستان و روشنفکران بود که جرائت تنقید علیه او را میکردند است. در حزب وی اعراب که بعدآ در شبکه القاعده جا گرفتند نیز شامل بودند.

بعد از خروج نیروهای شوروی سابق با کمک جنرال تنی وزیر دفاع وقت کودتاه ناکام را بالائی رژیم داکتر نجیت الله به راه اندخت.

حکمتیار در سال 1367 شمسی برابر با 1989 عیسوی به یک عملیات تقریبآ خودکش در شهر جلال آباد علیه رژیم داکتر نجیب دست زد که به شکست انجامید. او مسعود را شدیدآ مقصر این شکست میداند.

بعد از پیروزی مجاهدین و برقراری حکومت اسلامی در افغانستان حکمتیار و گروهش یگانه افرادی بودند که باین حکومت مخالفت ورزیدند. او در چهارآسیاب در نزدیکی کابل جا گرفت و شهر را زیر اتش راکت های کور قرار داد. طبق احسایه ملل متحد در این راکت ها که بعضآ به 3000 فیر در یک شبانه روز میرسید بیشتر از 20,000 شروند بیگناه کابل به قتل رسید و شهر به ویرانه مبدل شد.

حکمتیار سبب مخالفتش با حکومت مجاهدین را موجودیت نیروهای کمونیستی جنرال عبدالرشید دوستم وانمود میساخت ولی بعدآبه تاریخ 11 جدی مطابق به روز تاسیس حزب دموکراتیک خلق یکجاه با جنرال دوستم و حزب وحدت شورای همآهنگی را بوجود آورد و یکبار دیگر دست به یک کودتاه علیه حکومت مجاهدین زد، این بار هم کودتاه گلبدین به شکست انجامید ولی تعداد زیاد از مردم بیگناه به شهادت رسیدند، و قسمت های بیشتر شهر به ویرانه مبدل گردید.

بعد از سالها ناکامی و از دست دادن اعتبار حکومت پاکستان که دیگر با طالبان بود در سال 1375 برابر با 1996 میلادی به حیث صدر اعظم دولت اسلامی وارد کابل شد. ولی به زودی طالبان وارد کابل شدند و حکمتیار مجبور به فرار شد. از آن به بعد حکمتیار در جمهوری اسلامی ایران بسر میبرد. در این مدت چندین بار از طالبان خواهش کرد تا بگزارند با آنها همکار باشند ولی رهبری طالبان انکار نمودند.

بعد از سقوط طالبان حکمتیار ایران را به قصد جای نا معلومی ترک گفت و تا حال هیج خبری از او نیست.

در انفجارات اخیر که در شهر کابل صورت گرفت، مقامات عالی رتبه امنیتی حکمتیار را متهم ساخته اند. ولی تا حال از مرگ و زندگی وی هیچ خبری نیست.

امیر حبیب الله خان کلکانی

لودویک آدمک درباره ای حبیب الله چنین مینویسد: « حبیب الله از قوم تاجیک در ده کلکان در کوهدامن کابل در سال 1890 میلادی متولد گردید، در جوانی به کارهای جسمانی اشتغال داشت و در نزد یکی از ماموران دولتی باغبانی میکرد، در سال 1919 به قطعه ای عسکری جمال پاشای ترک در کابل پیوست، سه سال خدمت کرد و چون به شورش مردم منگل در 1924 م. همدردی نشان داد، وظیفه را ترک کرد.
وی همواره نسبت به ماموران دولت و ثروتمندان کینه و خصومت میورزید، اما نسبت به فقرا و بینوایان همدردی و شفقت نشان میداد.

حبیب الله طی شورش 1928 م. ننگرهار حاضر به همکاری با شاه امان الله شد، شاه هم سلاح و مهمات زیاد در خدمت وی و طرفدارانش گذاشت ، اما بعدها از شاه رو گردان شد. در دسامبر همان سال با عده از طرفدارانش دست به شورش علیه امان الله زد و بعد از 9 روز زد و خورد رانده شد و به پغمان فرار کرد. در 7 جنوری 1929 م. دوباره به کابل حمله نمود، کابل را تصرف کرد، و در 18 جنوری 1929 خود را امیر افغانستان تحت نام (امیر حبیب الله خادم دین رسول الله ) خواند، امان الله و طرفدارانش را دشمنان اسلام معرفی کرد.
حبیب الله از جنوری الی اکتبر 1929 بر افغانستان حکم راند، آخر توسط هاشم خان یکی از برادران نادرخان دستگیر زندانی و آخر اعدام شد.»
 

علی احمد جلالی

جلالى در سال۱۳۲۳ هجرى خورشیدى در ولایت غزنى متولد و فارغ التحصیل دانشکده جنگ افغانستان در کابل است .

وى در سال۱۳۴۳ هجرى خورشیدى از دانشکده جنگ آمریکا فوق لیسانس در رشته دفاع داخلى را گرفت ، بعد در دانشکده سلطنتى انگلیس تحصیلات خود را ادامه داد و در سال۱۳۷۵ هجرى خورشیدى نیز در دانشکده جنگ آمریکا از رساله دکتراى خود تحت عنوان "سیاست جهانى آمریکا" دفاع کرد.

 

حفیظ الله امین

حفیظ الله امین، پسر حبیب الله از قبیله کوچک خروتی در سال ( 1300ه ش ) در پغمان از توابع کابل بدنیا آمد، پدرش کار مند اداره پولیس در زمان نخست وزیری هاشم خان سمت زندانبانی توقیف‏خانه کابل بعهده داشت .
 وی تحصیلات ابتدائئ خود را در پغمان و تحصیلات عالی خود را در دار المعلمین تربیت معلم کابل به پایان برده. به عنوان معلم استخدام گردید و بعد از مدتی به مدیریت دبیرستان ابن سینا گماشته گردید و بنا بگفته آقای فرهنگ او در همین زمان عده از جوانان را جذب کرده و برای آنها «نظریات نژادی» را القاء و تدریس می‏کرد. وی درسال 1336 ‏شمسی با استفاده از بورسیه دارالمعلمین عازم آمریکا شده و از دانشگاه کلمبیا مدرک فوق لیسانس در رشته تعلیم و تربیت، گرفت و در برگشت به افغانستان با این موسسه آموزشی آمریکایی در کابل مشغول کار گردید و احتمالاً در همین ایام با تره‏کی آشنا گردید. بار دوم در سال 1341 ه‏ش باز هم به آمریکا غرض دریافت درجه دکترا از دانشگاه مزبور رفت و بدلیل نامعلومی پس از یکسال و قبل از دریافت درجه مورد نظر به کابل برگشت.
 

  خلیل زاد

خلیل زاد متولد شهر مزارشریف مرکز ولایت بلخ و از خانواده اى متوسط است. پدرش دگروال خلیل خان نام داشت که تمام دورهً ماموریت خود را در قوای کار مربوط وزارت فوائد عامه انجام داده است.

وى تحصیلات عالی خود را در دانشگاه امریکایی بیروت آغاز کرد و سپس از دانشگاه شیکاگو دکترا گرفت.

خلیل زاد از سال۱۹۸۵ میلادى تا۱۹۸۹ میلادى مشاور وزارت امور خارجه این کشور در امور جنگ ایران و عراق و همچنین اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ شوروى سابق بود.

حامد کرزی

محترم حامد كرزى فرزند عبد الاحد كرزى نواسۀ خیر محمد خان به تاریخ ۹ قوس ۱۳۳۶ هجرى شمسى مطابق ۲۴ دسامبر ۱۹۵۷ میلادى در قریۀ كرز در نزدیكى شهر قندهار متولد گردید.

جد بزرگوار حامد كرزى در دوران جنگ استقلال افغانستان و مبارزات بعد از آن سهم فراوان گرفته و مدتى به حیث معین مجلس اعیان افغانستان مصدر خدمت شده است.

عبدالاحد كرزى پدر حامد كرزى، از روساى قوم پوپلزایى و از جملۀ رهبران سیاسى كشور بوده كه در دهه شصت میلادى به حیث معین شوراى افغانستان مصروف خدمت بود.

نجیب الله فرزند اختر محمد، از قبیله احمد زی از تیره غلزایی پشتون، در سال 1326 در پکتیا متولد شده است. پدر وی کارمند اداره تجارت افغانستان در پیشاور بود. وی در سال 1343ه‏ش، از لیسه (دبیرستان) حبیبیه فارغ گردید و در سال 1354 از دانشکده طب دانشگاه کابل، فارغ التحصیل گردید. نجیب در سال 1344 به عضویت جناح پرچم ح.د.خ.ا درآمد و به فعالیت شدید و تند حزبی و دانشجویی آغاز کرد. ولی در جریان این فعالیت‏ها دو بار دستگیر شد، اما با اعمال نفوذ پدرش از زندان آزاد گردید. در درگیری‏های فیزیکی میان گروه‏های رقیب (چون خلق، پرچم، شعله جاوید، جوانان مسلمان و ...) وی نقش بسیار فعال و برجسته داشت و از همین زمان به بزن بهادری شهرت یافت.
 

 

استاد خلیلی

استاد خلیل الله خلیلی در سال ۱۲۹۳ خورشیدی در باغ شهر آرای كابل دیده به جهان گشود. در سنین طفولیت والدینش را از دست داد و در نیمه راه، تعلیم را رها كرد. او سالهای را در كابل، كوهستان و بلخ گذرانید. استاد در پست های اساسی زیادی در دوایر دولتی افغانستان در داخل و خارج از كشور كار كرد . در اوایل دهه بیست خورشیدی به حیث معاون دانشگاه كابل به كار گماشته شد.

در سال ۱۳۳۰ رئیس مستقل ریاست مطبوعات شد و در سال ۱۳۳۲ به حیث مشاور عالی سلطنتی در دربار محمد ظاهر شاه پذیرفته شد. در سالهای نخستین دهه ۵۰ به عنوان سفیر كبیر مدتی در عربستان سعودی و سپس در عراق مصروف خدمت بود.
 

 

احمد ضیاء مسعود فرزند مرحوم دگروال دوست محمد خان، برادر احمد شاه مسعود، فرمانده فقید مجاهدین و قهرمان ملی کشور، در 11 ثور 1334 هـ ش مطابق اول می 1956 میلادی در ولسوالی مقر ولایت غزنی ، محل ماموریت پدرش، دیده به جهان گشود.

تعلیمات ابتدای وثانوی را درکابل تکمیل نمود. ازلیسه استقلال بکلوریا گرفت.

در سال 1354 هـ ش به انستیتوت پلتخنیک کابل شامل شد و تا صنف سوم درس خواند.

احمد ضیا مسعود از سنین نوجوانی در کنار برادر بزرگش احمد شاه مسعود با سازمان «جوانان مسلمان» در تماس نزدیک بود و در فعالیت های مخفی ضد نفوذ روز افزون کمونیست ها همکاری داشتند.

ببرک کارمل

ببرک کارمل به سال 1929 میلادی ( 1308 شمسی ) در کابل در یک خانواده نظامی پشتون‏تبار به جهان آمد پدرش سپهبد محمد حسین در رژیم سلطنتی فرمانده سپاه و استاندار پکتیا بود که در زمان داوود به فرماندهی لشکر 17 پیاده و استاندار هرات مقرر گردیده و به سال 1977 (1356) بازنشسته شد.

ببرک کارمل به سال 1952(1331) دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل را به پایان رسانید. به سال 1953(1334)  به جرم سازماندهی راهپیمایی دانشجویان بازداشت و نزدیک سه سال در زندان به سر برد. در سال‏های 1957-1959 (1336-1338) در ارتش خدمت کرد. از سال 1960 (1339) تا 1964 (1343) کارمند وزارت‏های معارف و برنامه‏ریزی بود. در دوره‏های نخست وزیری نوراحمد اعتمادی، دکتر ظاهر و دکتر موسی شفیق به نمایندگی پارلمان (مجلس) برگزیده شد.

عبدالرسول سیاف

سیاف فرزند فقیر محمد در سال 1323ه‏ش (1994م) در ولسوالی (شهرستان) پغمان از توابع ولایت (استان) کابل چشم به جهان گشود. در سن شش سالگی پدرش را از دست داد. او در سن هفت سالگی وارد مدرسه ابتدایی پغمان شد و در سال 1335ه‏ش تحصیلات ابتدایی را در این مدرسه به پایان برد. وی در سال 1336ه‏ش وارد مدرسه ابن‏سینا بلخی کابل شد و به تحصیلاتش ادامه داد و مدت دو سال را در این مدرسه گذراند.

 

مارشال محمد قسیم

 فهیم در سال 1957 در قریه اومرز ولسوالی پنجشیر ولایت پروان تولد شد و دورهء تعلیمات ابتدائی را در زادگاهش به پایان رسانید و بعد جهت فراگیری تحصیلات بیشتر به کابل آمد و شامل دارالعلوم کابل گردید. سپس شامل شرعیات دانشگاه کابل شد.

در دوران جهاد ملت افغان علیه تجاوز خارجی به عنوان یکی از همرزمان احمد شاه مسعود، به عنوان معاون آمر زون و مدتی معاون کمیته سیاسی شورای نظار جمیعت اسلامی افغانستان و زمانی آمر جبهات سمت شمال ( مزار شریف، کندز، بغلان، تخار و بدخشان) و همچنان به عنوان آمر جبهات پروان، خوست و فرنگ در بغلان و غوربند ایفای وظیفه نموده است. ازآغاز جهاد الی پیروزی مجاهدین، مارشال محمد قسیم فهیم در سمت معاونیت احمد شاه مسعود فعالیت از خود نشان داد. بعد از انتفال حکومت در 8 ا پریل 1992 به عنوان وزیر امنیت ملی ( خاد ) دولت اسلامی افغانستان موظف شد.

 

نور محمد تره‏ کی

نور محمد تره‏کی فرزند نظر محمد از قبیله تره‏کی، احتمالاً در سال 1296ه‏ش در روستای «ناوه مقر» از توابع غزنی به دنیا آمد. پدرش دامدار و نیمه کوچی (کوچ رو) بود. تره‏کی تحصیلات ابتدایی را در قندهار به پایان رسانده و به خاطر ارتباط قبیله‏ای با «عبدالمجید زابلی» سرمایه‏دار و پشتون‏گرای معروف، در شرکت تجارتی «پشتون» او به عنوان کاتب استخدام گردید و در سال 1413، به عنوان نماینده شرکت مزبور، در بمبئی هند از سوی زابلی گماشته شد و در مدت اقامت خود در هند زبان انگلیسی را آموخت و در این ضمن با اعضای حزب کمونیست هند آشنا شد و بنا بر روایتی عضویت آن حزب را نیز پذیرفت. در برگشت به افغانستان، ضمن ارتباطات بازرگانی به وسیله زابلی به سفارت شوروی معرفی گردید. در سال‏ 1320 به عنوان کارمند وزارت خارجه استخدام و بعد از اندک مدتی، به اتهام اختلاس از کار بر کنار گردید.

عبدالطیف پدرام

عبداللطیف پدرام در یک روستای بنام  "درواز " از توابع ولایت بدخشان به دنیا آمد. تحصیلات اولیه را در دبیرستانی در زادگاه خود به پایان رساند. بعد از یک دوره طولانی وارد دانشکده ادبیات دانشگاه کابل گردید و در زمینه زبان و ادبیات فارسی به تحصیلات پرداخت.

داكتر نجیب الله

نجیب الله فرزند اختر محمد، از قبیله احمد زی از تیره غلزایی پشتون، در سال 1326 در پکتیا متولد شده است. پدر وی کارمند اداره تجارت افغانستان در پیشاور بود. وی در سال 1343ه‏ش، از لیسه (دبیرستان) حبیبیه فارغ گردید و در سال 1354 از دانشکده طب دانشگاه کابل، فارغ التحصیل گردید. نجیب در سال 1344 به عضویت جناح پرچم ح.د.خ.ا درآمد و به فعالیت شدید و تند حزبی و دانشجویی آغاز کرد. ولی در جریان این فعالیت‏ها دو بار دستگیر شد، اما با اعمال نفوذ پدرش از زندان آزاد گردید. در درگیری‏های فیزیکی میان گروه‏های رقیب (چون خلق، پرچم، شعله جاوید، جوانان مسلمان و ...) وی نقش بسیار فعال و برجسته داشت و از همین زمان به بزن بهادری شهرت یافت.